ارسال سیگنال به ورای منظومه شمسی توسط ناسا
به گزارش کوتاه کننده لینک ارتقای ˮشبکه فضای عمیقˮ ناسا سیگنال هایی را به فراتر از منظومه شمسی ارسال می کند تا بتواند از ˮوویجر ۲ˮ هم فراتر رود.
به گزارش کوتاه کننده لینک به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، آیا در مورد "شبکه فضای عمیق" یا "شبکه فضای دوردست"(NDS) ناسا چیزی شنیده اید؟ ناسا آنرا بعنوان "بزرگترین و حساس ترین سیستم ارتباط دور برد علمی جهان" توصیف کرده است.
"شبکه فضای عمیق" شامل مجموعه ای از آنتن های رادیویی غول پیکر است که از مأموریت های فضاپیمایی میان سیاره ای پشتیبانی می کند و توسط آزمایشگاه پیشرانه جت(JPL) مدیریت می شود. این آنتن ها ارتباط مهمی را برای فرمان دادن به فضاپیماها در فضا و دریافت تصاویر و داده های هیچگاه دیده شده آنها فراهم می کنند.
"شبکه فضای دوردست" ناسا (Deep Space Network) شبکه آنتن هایی است که از مأموریت های فضاپیماها و مشاهدات فضایی رادیویی و راداری که به اکتشاف منظومه خورشیدی کمک می نماید، پشتیبانی می کند. این شبکه از مأموریت های خاص در مدار زمین هم پشتیبانی می کند. این شبکه الان از سه مرکز ارتباط عمیق فضایی که با ۱۲۰ درجه فاصله از یکدیگر بر روی زمین قرار گرفته اند، تشکیل شده است. یکی مرکز "گلد استون" در صحرای موهاوی در کالیفرنیا، دیگری در نزدیکی مادرید اسپانیا و سومی در نزدیکی کانبرا در استرالیا. این قرارگیری به ارتباط بدون وقفه ی زمین با فضاپیما کمک کرده و سبب شده است که "شبکه فضای عمیق" بزرگترین و دقیق ترین مرکز ارتباط در جهان باشد. این مراکز همگی زیر نظر "آزمایشگاه پیشرانه جت "فعالیت می کنند.
هم اکنون این شبکه درحال یک بروزرسانی طولانی مدت است. این شبکه از سال ۱۹۶۳ شروع به کار کرده است و ۳۹ مأموریت را به صورت منظم پشتیبانی می کند و حالا مسؤلان آن در کوشش برای افزایش ظرفیت آن هستند.
"مایکل لوسک"، معاون مدیر "شبکه فضای عمیق" اظهار داشت: افزایش ظرفیت، پیشرفت بزرگی است و برنامه تقویت آنتن ما به این امر کمک می نماید. این بروزرسانی شامل ساخت دو آنتن جدید می شود و تعداد آنتن ها را از ۱۲ به ۱۴ بالا می برد.
در ژانویه ۲۰۲۱، سیزدهمین بشقاب به مجموعه مستقر در مادرید معروف به "DSS-۵۶" افزوده شد که نخستین موردی بود که از دامنه کامل فرکانس های ارتباطی شبکه برای ارتباط با تمام مأموریت های مورد پشتیبانی شبکه فضای عمیق بهره برد.
بلافاصله بعد از آن، ۱۱ ماه ارتقاء حیاتی برای ایستگاه فضایی عمیق مستقر در کانبرا معروف به "DSS-۴۳" انجام شد که تنها بشقاب در نیم کره جنوبی با فرستنده ای است که به اندازه کافی قدرتمند است و می تواند با فضاپیمای "وویجر ۲" ارتباط برقرار کند.
"برد آرنولد"، مدیر شبکه فضای عمیق اظهار داشت: بازسازی DSS-۴۳ یک دستاورد بزرگ بود و ما در راه مراقبت از دو آنتن ۷۰ متری بعدی در "گلد استون" و "مادرید" هستیم. ما همینطور به تحویل آنتن های جدید برای رسیدگی به تقاضای فزاینده ادامه می دهیم.
در نهایت، این شبکه تابحال آنچنان ارتقا یافته است که چندین سیگنال را از یک آنتن دریافت کرده و سپس آنها را به گیرنده دیجیتال ارسال نماید تا ردیابی همزمان مأموریت های مختلف آسان تر شود. این برای آینده اکتشافات فضایی به چه معناست؟ این بدان معناست که ما درحال دریافت داده های بهتر از فضا هستیم که به ما امکان می دهد دانش خویش را از جهان گسترش دهیم.
منبع: gph.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان gph در مورد این مطلب