با تلاش پژوهشگران آمریكایی صورت می گیرد
ارائه نقشه مولكولی بافت حیوانات با یك روش جدید
كوتاه كننده لینك: پژوهشگران آمریكایی در بررسی خود توانستند با كمك روش جدیدی، یك نقشه مولكولی جامع از بافت حیوانات عرضه كنند.
به گزارش كوتاه كننده لینك به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، اینكه چگونه یك تصویر می تواند هزاران كلمه را ترسیم كند، شنیده و دیده شده است. پژوهشگران "دانشگاه ایالتی فلوریدا"(FSU) طی یك پروژه علمی پیرامون این موضوع، اهتمام دارند تصاویری را خلق كنند كه به ترسیم هزاران مولكول می پردازد.
این گروه پژوهشی با استفاده از یك ابزار منحصر به فرد و قوی، به اصلاح روشی موسوم به "تصویربرداری طیف سنجی جرمی"(MSI) پرداختند كه داده ها را به تصاویر جامعی از آرایش مولكولی نمونه های بیولوژیكی تبدیل می كند. این پژوهش، تصاویری را با وضوح بالا به نمایش می گذارد كه هر رنگ در آنها نشان دهنده مولكول مجزایی است.
تصویربرداری طیف سنجی جرمی، روش جدیدی نیست. دانشمندان سال ها از این روش بهره برده اند تا ارزیابی های طیف سنجی جرمی مربوط به آرایش مولكولی یك نمونه را به نمایش مكانی مولكول ها تبدیل كنند.
"دان اسمیت"(Don Smith)، شیمی دان دانشگاه ایالتی فلوریدا و از نویسندگان این پروژه اظهار داشت: نكته متفاوت پژوهش ما، وسعت و عمق داده های گردآوری شده با یك طیف سنج جرمی موسوم به"۲۱-تی"(21-T) است.
۲۱-T این امكان را فراهم می آورد تا با كمك پیكسل های بیشتری كه تشكیل دهنده تصویر هستند، تصاویر طیف سنجی واضح تری ارائه شوند.
اسمیت افزود: من به این مساله فكر می كنم كه ما می توانیم چه میزان اطلاعات شیمیایی را از هر پیكسل در مدتی معین به دست بیاوریم. ما در حال بررسی مولكول های جدیدی هستیم كه قبل از این مورد بررسی قرار نگرفته اند.
سال گذشته، اسمیت همكاری خودرا با "ران هیرن"(Ron Heeren)، پژوهشگر "دانشگاه ماستریخت"(UM) هلند شروع كرد تا به تصویربرداری مولكولی در چند حالت بپردازد. آنها در این پژوهش یك ماهه، بافت مغز موش های سالم را مورد بررسی قرار دادند و در هر آزمایش ۲۴ ساعته، بر زیست مولكول های خاصی تمركز كردند. پژوهشگران در دو مجموعه داده بررسی شده، لیپیدهای خاصی را جستجو كردند.
طیف سنج های جرمی، مقیاس های مولكولی هستند كه از یك آهن ربای قوی برای شناسایی هر مولكول در یك ماده با جرم منحصر به فرد آن استفاده می نماید. مولكول ها ابتدا باید بار مثبت یا منفی دریافت نمایند (یونیزه شوند) تا آهن ربا بتواند آنها را تشخیص دهد. آنها از روش "واجذب- یونش لیزری به كمك ماتریس"(MALDI) در این پروژه استفاده كردند و با كمك این تنظیمات موفق شدند بافت هایی به پهنای یك تار مو را در زمان معین یونیزه و اندازه گیری كنند. پژوهشگران، نتایج حاصل از اندازه گیری را كه با یك نرم افزار ویژه به نقشه ای از توزیع مكانی مولكول ها تبدیل گشته بودند، گردآوری كردند.
اسمیت در این زمینه اظهار داشت: این روش توانست ما را بلافاصله به موفقیت برساند و برای ما شگفتی دلپذیری بود.
اسمیت باور دارد كه این روش می تواند به یك ابزار قوی برای پژوهش های حوزه سلامت تبدیل گردد. شاید این روش بتواند در سطح مولكولی، مورد استفاده پژوهشگران حوزه سرطان قرار بگیرد. به خصوص می توان از این روش، جهت بررسی چگونگی و محل عبور دارو از میان بافت های بیمار استفاده نمود. این روش می تواند امكان بررسی واكنش ارگانیسم ها را هنگام قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا مشخص نماید. ممكنست پژوهشگران بتوانند نمونه هایی از انواع سلول را با سلول های دیگر مقایسه كنند تا تفاوت های مولكولی را تشخیص دهند.
این پژوهش، در مجله "Analytical Chemistry" به چاپ رسید.
منبع: كوتاه كننده لینك
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان gph در مورد این مطلب