عكس روز آژانس فضایی اروپا
مدل مینیاتوری فضاپیمای جویس
كوتاه كننده لینك: آژانس فضایی اروپا به تازگی تصویری از مدل كوچك شده ˮفضاپیمای جویسˮ(Juice spacecraft) منتشر نموده است.
به گزارش كوتاه كننده لینك به نقل از ایسنا، آژانس فضایی اروپا تصویری از مدل كوچك شده "فضاپیما جویس"(Juice spacecraft) حین "آزمون الكترومغناطیس"(electromagnetic test) منتشر نموده است.
"آزمون الكترومغناطیس" یكی از روش های آزمون های غیر مخرب است. در این روش با استفاده از یك میدان مغناطیسی متغیر در یك ماده رسانا جریان الكتریكی گردابی القا می گردد و این جریان الكتریكی اندازه گیری می گردد. وجود گسستگی هایی مانند ترك در ماده سبب تولید وقفه در این جریان می گردد و بدین طریق می توان به وجود چنین عیبی پی برد. در ضمن مواد مختلف دارای رسانایی الكتریكی نفوذپذیری متفاوتی هستند؛ ازاین رو می توان برخی از مواد را با این روش رده بندی نمود.
"فضاپیما جویس" یك فضاپیما بین سیاره ای است كه با مشاركت آژانس فضایی اروپا و شركت فناوری هوافضا "ایرباس دیفنس اند اسپیس" توسعه یافته است. هدف این فضاپیما بررسی سیاره مشتری و اقمار(گانیمد، كالیستو، اروپا ) آن است. فضاپیمای جویس ماه ژوئن سال ۲۰۲۲ سوار بر موشك "آریان ۵" و از "مركز فضایی گویان" در فرانسه پرتاب خواهد شد و سرانجام بعد از ۵ "كمك گرانشی"(gravity assist) و ۸۸ ماه سفر، ماه اكتبر سال ۲۰۲۹ به مشتری خواهد رسید. فضاپیمای مذكور سال ۲۰۳۳ برای انجام ماموریت علمی وارد مدار "گانیمد"خواهد شد.
در مكانیك مداری و مهندسی هوافضا، كمك گرانشی به استفاده از حركت نسبی و گرانشی سیاره یا دیگر ساختارهای آسمانی برای تغییر مسیر و تغییر سرعت فضاپیما گفته می گردد. به صورت معمول این كار برای صرفه جویی در سوخت، زمان و هزینه انجام می گردد. از كمك گرانشی می توان برای افزایش یا كاهش شتاب و برنامه ریزی برای تغییر مسیر فضاپیما استفاده نمود.
این كمك به وسیله حركت سیاره و حركت گرانش آن كه باعث كشیده شدن و حركت فضاپیما می شود، بوجود می آید. این تكنیك برای نخستین بار در یك مانور در سال ۱۹۶۱ پیشنهاد شد و سپس بر روی كاوشگر بین سیاره ای مارینر ۱۰ و همینطور دو پروژه وویجر مورد استفاده قرار گرفت.
ابزاری به نام "Radar for Icy Moons Exploration" یا "RIME" بر روی فضاپیمای جویس تعبیه شده است و وظیفه آن بررسی ساختار زیرین اقمار: گانیمد، اروپا و كالیستو است. سیگنال های این رادار با داشتن یك آنتن ۱۶ متری، می توانند تا عمق ۹ كیلومتری سطح یخ زده اقمار مشتری نفوذ كنند. ⠀
مشتری پنجمین سیاره از خورشید و بزرگ ترین سیاره در منظومه خورشیدی است. این سیاره یك غول گازی با جرم یك هزارم خورشید است، ولی جرمی دو و نیم برابر تمامی دیگر سیاره های منظومه خورشیدی دارد. از نظر دوری از خورشید، مشتری پنجمین سیاره بعد از عطارد، زهره، زمین و مریخ است.
مشتری حداقل دارای ۷۹ قمر است كه ۱۶ ماه آن قطری بیشتر از ۱۰ كیلومتر دارند. چهار ماه از بزرگترین ماه های مشتری به ترتیب دوری از این سیاره عبارتند از: آیو، اروپا، گانیمد و كالیستو. این چهار ماه را ماه های گالیله ای می نامند. چونكه ستاره شناس ایتالیایی "گالیلئو گالیله" آنها را در سال ۱۶۱۰ به وسیله اولین تلسكوپ پیدا كرد.
اروپا كوچكترین ماه گالیله ای است كه قطر آن برابر با ۳ هزار و ۱۳۰ كیلومتر است. اروپا دارای سطحی از یخ صاف و ترك خورده است.
بزرگترین ماه گالیله ای، گانیمد با قطری برابر با ۵۲۶۸ كیلومتر است. گانیمد بزرگتر از سیاره عطارد است. كالیستو با قطری برابر با ۴۸۰۶ كیلومتر اندكی كوچكتر از عطارد است. گمان می رود كالیستو و گانیمد از یخ و اندكی مواد سنگی تولید شده باشند.
⠀
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان gph در مورد این مطلب