با همكاری دانشمند ایرانی
جیمز وب منابع غبار را در ۲ ابرنواختر کشف کرد
کوتاه کننده لینک: پژوهشگران آمریکایی با همکاری «ملیسا شه بنده» دانشمند ایرانی، منابع غبار را در دو ابرنواختر کشف کردند.
به گزارش کوتاه کننده لینک به نقل از ایسنا و به نقل از ناسا، پژوهشگرانی که از «تلسکوپ فضایی جیمز وب» ناسا استفاده می نمایند، قدمهای بزرگی را برای تایید منبع غبار در کهکشان های اولیه برداشته اند. مشاهدات انجام شده در مورد دو ابرنواختر نوع دوم موسوم به SN ۲۰۰۴et و SN ۲۰۱۷eaw، مقادیر زیادی غبار را در بیرون از جرم پرتاب شده از این اجرام نشان داده اند. جرم کشف شده توسط پژوهشگران، این نظریه را تایید می کند که ابرنواخترها یک نقش کلیدی را در تامین غبار برای جهان اولیه داشته اند.
گرد و غبار، عنصر سازنده خیلی از اجرام جهان ما خصوصاً سیارات است. همانطور که گرد و غبار ستارگان درحال مرگ در فضا پخش می شود، عناصر ضروری را برای مساعدت با تولد نسل بعدی ستارگان و سیارات آنها فراهم می آورد. اینکه گرد و غبار کیهانی از کجا می آید، ستاره شناسان را برای دهه ها متحیر کرده است. یکی از منابع مهم غبار کیهانی ممکنست ابرنواخترها باشند. بعد از انفجار ستاره درحال مرگ، گاز باقی مانده آن منبسط و سرد می شود تا غبار به وجود بیاید.
«ملیسا شه بنده»(Melissa Shahbandeh) دانشمند ایرانی «دانشگاه جانز هاپکینز»(JHU) و «مؤسسه علوم تلسکوپ فضایی»(STScI) اظهار داشت: شواهد مستقیم در مورد این پدیده تا این لحظه ناچیز بوده اند برای اینکه توانایی های ما فقط امکان می دهند تا میزان غبار را در یک ابرنواختر نسبتا نزدیک بررسی نماییم که تا به امروز، ابرنواختر ۱۹۸۷A بوده است. این ابرنواختر ۱۷۰ سال نوری از زمین فاصله دارد. هنگامی که گاز به اندازه کافی خنک می شود تا غبار تشکیل گردد، آن غبار فقط در طول موج های فروسرخ متوسط قابل تشخیص است؛ البته به شرطی که حساسیت کافی وجود داشته باشد.
برای ابرنواخترهای دورتر از SN ۱۹۸۷A مانند SN ۲۰۰۴et و SN ۲۰۱۷eaw که هر دو در کهکشان «ان جی سی ۶۹۴۶»(NGC ۶۹۴۶) در فاصله حدود ۲۲ میلیون سال نوری از ما قرار دارند، این ترکیب پوشش طول موج و حساسیت عالی را فقط می توان با «ابزار مادون قرمز میانی«(MIRI) جیمز وب به دست آورد.
یکی دیگر از نتایج جالب توجه دیگر این پژوهش، میزان غبار کشف شده در این مرحله اولیه از زندگی ابرنواختر است. پژوهشگران در SN ۲۰۰۴et، میزان غبار معادل بیش از ۵۰۰۰ جرم زمین را یافتند.
«اوری فاکس»(Ori Fox)، سرپرست این پروژه اظهار داشت: وقتی به محاسبه میزان گرد و غبار موجود در SN ۲۰۰۴ می پردازیم، می بینیم که با بررسی های انجام شده در مورد SN ۱۹۸۷A رقابت می کند. این بالاترین جرم غبار کشف شده در ابرنواخترها از زمان کشف SN ۱۹۸۷A است.
مشاهدات جدید به ستاره شناسان نشان داده اند که کهکشان های جوان و دور، پر از غبار هستند اما این کهکشان ها آن قدر پیر نیستند که ستارگان با جرم متوسط مانند خورشید، گرد و غبار را با افزایش سن تامین کنند. ستارگان پرجرم تر و با عمر کوتاه تر ممکنست به زودی و به تعداد کافی بمیرند تا این مقدار غبار را ایجاد کنند.
بااینکه ستاره شناسان تایید نموده اند که ابرنواخترها غبار تولید می کنند اما این پرسش وجود دارد که چه مقدار از آن غبار می تواند از شوک های داخلی که بعد از انفجار طنین انداز می شوند، جان سالم به در ببرند. مشاهده این مقدار گرد و غبار در این مرحله از عمر SN ۲۰۰۴et و SN ۲۰۱۷eaw نشان میدهد که گرد و غبار می تواند از موج شوک جان سالم به در ببرد. این مدرکی است که نشان میدهد ابرنواخترها واقعا کارخانه های مهم تولید گرد و غبار هستند.
همچنین، پژوهشگران خاطرنشان می کنند که تخمین های فعلی در مورد جرم ممکنست فقط قله کوه یخ باشند. بااینکه جیمز وب به پژوهشگران امکان داده است تا گرد و غبار سردتر از پیش را اندازه گیری کنند اما ممکنست غبار سردتر و غیرقابل شناسایی تری در طیف الکترومغناطیسی وجود داشته باشد که در بین بیرونی ترین لایه های غبار پنهان مانده است.
پژوهشگران تاکید نمودند که یافته های جدید فقط اشاره ای به قابلیت های تحقیقاتی جدید جیمز وب در مورد ابرنواخترها و تولید غبار آنها هستند.
منبع: gph.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان gph در مورد این مطلب