کاهش مصرف سدیم می تواند به بهبود نارسایی قلبی کمک نماید
کوتاه کننده لینک: بررسی جدید پژوهشگران کانادایی نشان میدهد که کاهش مصرف سدیم می تواند به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به نارسایی قلبی کمک نماید.
به گزارش کوتاه کننده لینک به نقل از ایسنا و به نقل از نیوز مدیکال نت، مشاوره تغذیه و محدود کردن مصرف نمک به مدت یک سال در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، به بهبود کیفیت زندگی و کند شدن پیشروی بیماری منجر می شود اما یک پژوهش جدید نشان میدهد که کاهش مصرف نمک، عوارض جانبی یا بستری شدن در بیمارستان را در بعضی افراد بطور قابل توجهی کاهش نمی دهد.
آزمایش موسوم به "SODIUM-HF" که بزرگترین و طولانی ترین ارزیابی بالینی تصادفی جهت بررسی کاهش سدیم رژیم غذایی در افراد مبتلا به نارسایی قلبی است، به نقطه پایانی اولیه خود که تلفیقی از مرگ به هر علت و بستری شدن ناشی از بیماری قلبی-عروقی یا مراجعه به بخش اورژانس است، نرسید. با این وجود، پژوهشگران گفتند که بهبود مشاهده شده در نتایج ثانویه نشان میدهد که محدود کردن مصرف سدیم می تواند برای تعدادی از بیماران سودمند باشد.
"جاستین ازکوویتز"(Justin Ezekowitz)، استاد پزشکی "دانشگاه آلبرتا"(UAlberta) و پژوهشگر ارشد این پروژه اظهار داشت: ما باور داریم که این نتایج برای بیماران و پزشکان بطور یکسان مهم و باارزش خواهند بود. ما باید بیشتر بررسی نماییم تا بدانیم که آیا ممکنست راهی برای شخصی سازی کردن سفارش های ما وجود داشته باشد و آیا مزایای مربوط به کیفیت زندگی ممکنست ارزشی برای بیماران خاص داشته باشد یا خیر.
نارسایی قلبی یک بیماری مزمن است که طی آن، عضله قلب در پمپاژ موثر خون بسیار ضعیف عمل می کند. تعدادی از درمان های پزشکی می توانند به کند کردن پیشروی نارسایی قلبی کمک کنند اما خیلی از بیماران به خاطر نشانه هایی مانند تورم، خستگی و سرفه همراه با خطر بالای بستری شدن در بیمارستان و سایر مشکلات قلبی عروقی، کیفیت زندگی بدتری را تجربه می کنند. بااینکه بطور سنتی به بیماران مبتلا به نارسایی قلبی سفارش می شود که میزان نمک را در رژیم غذایی خود محدود کنند اما تا به امروز شواهد علمی محدودی برای پشتیبانی از این سفارش وجود داشته است.
پژوهشگران در این پروژه، ۸۴۱ بیمار تحت درمان نارسایی قلبی را در ۲۶ مرکز پزشکی در شش کشور کانادا، استرالیا، نیوزیلند، مکزیک، کلمبیا و شیلی ارزیابی کردند. نیمی از شرکت کنندگان، مراقبت های معمول را بطور تصادفی دریافت نمودند و به نیمی از شرکت کنندگان نیز مشاوره های تغذیه ای متناسب با الگوهای غذایی آنها ارائه شد؛ همچون لیست هایی که منعکس کننده غذاهای محلی در دسترس بودند. پژوهشگران، میانگین دریافت روزانه سدیم هر شرکت کننده را بر طبق پرسش نامه های غذایی محاسبه کردند.
پژوهشگران در آخر این بررسی یک ساله، میزان مرگ و میر به هر علتی، بستری شدن در بیمارستان به خاطر مشکلات قلبی-عروقی و مراجعه به بخش اورژانس را در دو گروه مورد بررسی مقایسه کردند. تعداد کلی این موارد از نظر عددی در گروه دریافت کننده مداخله تغذیه ای، کمتر بود اما این تفاوت حتی بعد از تعدیل تفاوت های جزئی بین دو گروه، از نظر آماری مدلول دار نبود.
تجزیه و تحلیل های ثانویه، بهبود قابل توجهی را در کیفیت زندگی گروه دریافت کننده مشاوره تغذیه نشان داد. ازکوویتز اظهار داشت: امتیاز گروه مصرف کم سدیم، بطور قابل توجهی بهتر از گروه دریافت کننده مراقبت معمولی بود و این بهبودها در نمرات کیفیت زندگی ثابت بود. این بهبود در مقایسه با سایر ارزیابی های بالینی مانند ارزیابی های شامل مداخلات دارویی، کاملا مشخص بود.
وی ادامه داد: دو گروه مورد بررسی، هیچ تغییر قابل توجهی از نظر وزن بدن نشان ندادند اما بررسی های بیشتری برای ارزیابی رژیم غذایی شرکت کنندگان درحال انجام شدن است. برای تعیین اینکه آیا کاهش شدید مصرف سدیم ممکنست تأثیر بیشتری بر سلامتی داشته باشد یا اینکه آیا زیرگروه های خاصی از بیماران ممکنست بر طبق شدت بیماری و کیفیت زندگی از مزایای بیشتری برخوردار شوند، بررسی های بیشتری مورد نیاز است. یک دوره پیگیری طولانی تر نیز شاید بتواند تفاوت های بلندمدت را در نتایج بالینی نشان دهد.
پژوهشگران قصد دارند بررسی را ادامه دهند و نتایج را طی ۲۴ ماه ارزیابی کنند.
این پژوهش، در مجله "The Lancet" به چاپ رسید.
منبع: gph.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان gph در مورد این مطلب