بهبود دارورسانی با کمک نانوذراتی شبیه به ویروس آنفلوآنزا!
کوتاه کننده لینک: پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود، نانوذراتی را برای دارورسانی به سلول های بدن ابداع نموده اند که به ویروس های آنفلوانزا شباهت دارند.
به گزارش کوتاه کننده لینک به نقل از ایسنا و به نقل از نانومگزین، مهندسان حوزه نانو در "دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو" (UCSD)، روشی جدید و احیانا موثرتر برای رساندن "آران ای پیام رسان"(mRNA) به سلول ها ابداع نموده اند. روش آنها، محصور کردن آران ای پیامرسان در نانوذراتی را شامل می شود که رفتار ویروس آنفلوانزا را تقلید می کنند. این یک روش طبیعی کارآمد برای انتقال مواد ژنتیکی مانند آران ای به داخل سلول ها است.
این پژوهش، به یک چالش بزرگ در حوزه دارورسانی می پردازد که وارد کردن مولکول های بزرگ دارو به سلول ها و محافظت از آنها در مقابل اندامک هایی موسوم به "اندوزوم"(Endosome) را شامل می شود. این حباب های کوچک پر از اسید، در سلول مانند موانعی عمل می کنند که مولکول های بزرگی را که تلاش می کنند به آن وارد شوند، به دام می اندازند و هضم می کنند. برای اینکه داروهای بیولوژیکی بعد از قرار گرفتن در سلول، کار خودرا انجام دهند، به راهی برای فرار کردن از اندوزوم ها نیاز دارند.
"لیانگفانگ ژانگ"(Liangfang Zhang)، استاد مهندسی نانو در دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو و از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: روش های فعلی رساندن آران ای، مکانیسم های چندان مؤثری برای فرار از اندوزوم ندارند؛ بدین سبب مقدار آران ای پیام رسانی که در سلول ها منتشر می شود و اثر خودرا نشان می دهد، خیلی کم است. بیشتر این آران ای های پیامرسان هنگام به کار گرفتن، هدر می روند.
وی ادامه داد: دستیابی به فرار کارآمد از اندوزوم می تواند شرایط را در مورد واکسن ها و درمان های مبتنی بر آران ای پیامرسان تغییر دهد. اگر بتوان مقدار بیشتری از آران ای پیامرسان را به سلول ها وارد کرد، بدان معناست که می توان دوز بسیار کمتری از واکسن آران ای پیامرسان را به کار برد. این مساله می تواند عوارض جانبی را کم کند و در عین حال به همان اثربخشی برسد. همچنین، این روش می تواند انتقال "آران ای کوچک مداخله گر"(siRNA) به سلول ها را که در بعضی از انواع ژن درمانی استفاده می شود، بهبود ببخشد.
ویروس ها در طبیعت، به خوبی از اندوزوم فرار می کنند. برای نمونه، ویروس "آنفلوانزای نوع اِی"(Influenza A virus)، پروتئین ویژه ای موسوم به "هماگلوتینین"(Hemagglutinin) را روی سطح خود دارد. هنگامی که این پروتئین توسط اسید درون اندوزوم فعال می شود، ویروس را تشویق می کند تا غشای خودرا با غشای اندوزوم ترکیب کند. این کار به ویروس کمک می نماید تا بدون لطمه دیدن، به انتشار ماده ژنتیکی خود در سلول میزبان بپردازد.
ژانگ و گروهش، نانوذرات مبتنی بر آران ای پیامرسان را ابداع کردند که توانایی مشابه ویروس آنفلوانزا داشتند. پژوهشگران برای ساخت این نانوذرات، سلول ها را در آزمایشگاه بصورت ژنتیکی مهندسی کردند تا سلول ها بتوانند پروتئین هماگلوتینین را روی غشای خود بیان کنند. سپس پژوهشگران، غشاها را از سلول ها جدا کردند، آنها را به قطعات کوچک تجزیه کردند و نانوذرات تولید شده از یک پلیمر قابل تجزیه زیستی را که از پیش در مولکول های آران ای پیامرسان محصور شده بودند، با آنها پوشاندند.
محصول نهایی، نانوذراتی شبیه ویروس آنفلوانزا است که می تواند به سلول وارد شود، از اندوزوم بیرون برود و بار آران ای پیامرسان آنرا آزاد کند تا کار خودرا انجام دهد و دستور تولید پروتئین را برای سلول صادر کند.
پژوهشگران، این نانوذرات را روی موش ها آزمایش کردند. نانوذرات با آران ای پیامرسان که پروتئینی موسوم به "سیپریدینا لوسیفراز"(Cypridina luciferase) را رمزگذاری می کند، محصور شده بودند. موش ها این نانوذرات را هم از راه بینی و هم از راه تزریق وریدی دریافت نمودند. پژوهشگران از بینی موش ها تصویربرداری کردند و خون موش ها را نیز مورد بررسی قرار دادند و توانستند مقدار قابل توجهی سیگنال زیست تابی را پیدا کنند. این سیگنال نشان می داد که نانوذرات مشابه ویروس آنفلوانزا، محموله های آران ای پیامرسان خودرا بطور مؤثر به سلول ها رسانده اند.
پژوهشگران هم اکنون، سیستم خودرا برای رساندن محموله های درمانی مبتنی بر آران ای پیامرسان و آران ای کوچک مداخله گر آزمایش می کنند.
این پژوهش، در مجله "Angewandte Chemie International Edition" به چاپ رسید.
منبع: كوتاه كننده لینك
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان gph در مورد این مطلب