فناوری چطور به داد کم آبی می رسد از مصرف هوشمند تا کشاورزی هیدروپونیک

به گزارش کوتاه کننده لینک، درجهانی که آب هر روز به کالایی کمیاب تبدیل می شود و تقاضا برای آن رشد می کند، دیجیتالیزه شدن یک روند نوظهور بشمار می رود که مدیریت آب را بهبود می بخشد.

به گزارش کوتاه کننده لینک به نقل از مهر، سالجاری میلادی نقطه عطفی در صنعت آب بشمار می رود چونکه با نوآوری های گوناگونی همراه می باشد تا مصرف آب را بهینه سازد، کار آمدی عملیاتی را ارتقا دهد و حفظ محیط زیست را تقویت کند.
از به کارگیری هوش مصنوعی برای مدیریت آب گرفته تا کشاورزی و آبیاری شهری خودکار و ایجاد امنیت سایبری برای زیرساخت های حیاتی، این بخش با فرآیند مدرن سازی عظیمی روبرو است. واحدهای صنعتی در رابطه با آب راهکارهای دیجیتالی پیشرفته ای مانند سنسورهای اینترنت اشیا، پلت فرم های تحلیل داده وقل های دیجیتال برای پیشبینی مصرف، ردیابی نشتی و بهینه سازی شبکه های توزیع آب استفاده می نمایند.
همزمان یکپارچه سازی سیستم های هوشمند در خانه و شبکه های گرمایشی نوید بخش کاهش تأثیرات زیست محیطی است. مدیریت آب در ۲۰۲۵ میلادی نه تنها روی به کارگیری تکنولوژی های جدید تکیه می کند بلکه به همکاری بین بخش های عمومی و خصوصی هم متکی است.
این در حالیست که ایران با عنایت به وضعیت آب وهوایی و موقعیت جغرافیایی خود از دیر باز با خشکسالی و کم آبی دست و پنجه نرم می کرده است. این وضعیت درسال های اخیر و بخصوص سالجاری بدتر شده است. در این راستا میتوان با تاکید بر جدید ترین دستاوردهای فناوری علاوه بر مواجهه با خشکسالی، آب آشامیدنی سالم را هم تأمین کرد.
در این گزارش بعضی از فناوری های جدیدی که برای بهینه سازی مصرف آب و همینطور چاره هایی که کشورهای مختلف برای مواجهه با این چالش به کار گرفته اند را می خوانید:

سیستم های استفاده باردیگر از آب در محل یا غیرمتمرکز

شرکت های فناوری از مدلهای مصرف باردیگر آب به صورت غیرمتمرکز برای کاهش هزینه ها و افزایش قابلیت تأمین آب به صورت خودکفا و بدون اتکا به منابع خارجی استفاده می نمایند. این چاره ها مصرف آب را با تصفیه و استفاده مستقیم آن در محل مصرف و همینطور کاهش اتکا به منابع خارجی و پسماند را به دنبال دارد.

زیرساخت های سبز و فناوری های پیشرفته تصفیه آب

ترکیب راهکارهای مبتنی بر طبیعت و فناوری های پاکسازی آب روز به روز محبوب تر می شوند. ایجاد زیرساخت های سبز، مانند ساخت تالاب مصنوعی برای تصفیه فاضلاب، آب خاکستری، رواناب سیلابی یا فاضلاب صنعتی و بام های سبز که با گیاهان پوشیده می شوند، به جذب و تصفیه طبیعی آب کمک می کنند، در حالیکه سیستم های پیشرفته تصفیه همچون اسمز معکوس و فیلتراسیون غشایی، کیفیت و دسترسی به آب را بهبود می بخشند.

هوش مصنوعی با کم آبی مقابله می کند

یکی دیگر از فناوری هایی که در این بخش به کار گرفته می شود هوش مصنوعی است از این تکنولوژی و تحلیل های پیشبینی کننده (یک روش تحلیل داده که از اطلاعات پیشین و فعلی برای پیشبینی رویدادها یا رفتارهای آینده استفاده می کند) برای متحول سازی مدیریت آب استفاده می شود. این ابزارها که برای بهینه سازی مصرف آب به کار می روند، الگوهای مصرف را شناسایی و میزان دور ریز آب را کم می کنند. علاوه بر آن از سنسورهای اینترنت اشیا هم برای شناسایی هدر رفت آب استفاده می شود.

نقش قل های دیجیتال در بهینه سازی مصرف آب

اما شاید یکی از جالب ترین نمونه تکنولوژیهای جدید در این حوزه، قل های دیجیتال است که به ابزاری کلیدی برای بهبود برنامه ریزی و فعالسازی سیستم های مدیریت آب به کار می روند. قل های دیجیتال برای شبیه سازی رفتار شبکه های توزیع آب و همینطور سیستم های تصفیه، جمع آوری داده برای منطبق کردن عملیات و افزایش کارآمدی، پیشبینی تأثیرات آب وهوا یا تغییر در تقاضا به کار می روند.

ژنراتورهای آب اتمسفری مناسب جوامع دور افتاده

یکی دیگر از روش های نوین در این حوزه استخراج رطوبت هوا است که یک منبع مطمئن برای دستیابی به مایع حیاتی در آب وهوای خشک است. ژنراتورهای آب اتمسفری(AWG) از روش های تقطیر برای جذب رطوبت و تبدیل آن به مایع استفاده می نمایند. این سیستم ها در محیط های مختلف کارآمد هستند و بنابراین برای خانه، کسب و کار و جوامع دورافتاده مناسب به نظر می رسند. برخی مدلهای این دستگاه با انرژی های تجدیدپذیر کار می کنند و در نتیجه اتکا به منابع سنتی انرژی را کم می کنند. ژنراتورهای آب اتمسفری به مناطقی با آب های زیر زمینی محدود کمک کرده، طی بازه های خشکشالی دسترسی به آب را فراهم و ذخیره لازم را تأمین کنند.

شیرین سازی آب با انرژی تجدید پذیر

در این میان یکی از روش های دیرین برای مواجهه با کمبود آب در مناطق ساحلی شیرین سازی یا نمک زدایی آب دریا است. روش های سنتی مصرف مقدار زیادی انرژی مصرف می کنند و بنابراین پر هزینه و از لحاظ زیست محیطی مخرب هستند. اما فناوری های پیشرفته برای شیرین سازی آب، منابع تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی و باد را به کار می گیرند تا از محیط زیست هم محافظ کنند.
از سوی دیگر طراحی غشاهای جدید هم با کاهش هدر رفت انرژی و بهبود فرآیند حذف نمک، کار آمدی این شیوه ها را ارتقا می دهند. بدین سان شیرین سازی آب ارزان تر و قابل دسترس تر خواهد بود.
نمک زدایی حرارتی در دمای پایین یا LTTD و همینطور سیستم های اسمز مستقیم (forward osmosis )روش های جایگزین با مصرف انرژی کمتر هستند. اسمز مستقیم یک فرآیند جداسازی است که از پدیده اسمز برای انتقال آب از محلول با غلظت کمتر به محلول با غلظت بیشتر استفاده می نماید. LTTD هم روشی برای شیرین کردن آب شور است که در آن از حرارت کم دمای زیر ۷۰ درجه سانتی گراد استفاده می شود.
برخی از تأسیسات از سیستم های تخلیه بدون مایع (Zero-Liquid Discharge) استفاده می نمایند که با بازتولید آب شور، میزان پسماند را به حداقل می رسانند و آنرا برای مصارف صنعتی باردیگر به کار می گیرند.
ترکیب انرژی های تجدیدپذیر و روش های نوآورانه، خودکفایی در تأمین آب را برای جوامع و کسب وکارهایی که به شیرین سازی آب اتکا دارند، بهبود می بخشد.

شبکه های توزیع هوشمند برای توزیع کارآمد

علاوه بر آن چه گفته شد، زیرساخت آب نیازمند نوین سازی است تا از پسماند جلوگیری نماید و بهره وری ارتقا یابد. شبکه های توزیع هوشمند آب با استفاده از رصد لحظه ای، کنترل خودکار و تحلیل داده ها، ذخایرآب و میزان تقاضا را می سنجند. همینطور حسگرها نشتی و تغییر فشار آب را رصد می کنند تا تعمیرات ضروری صورت گیرد. این سیستم ها با کاهش هدررفت و تضمین در دسترس بودن آب، به صورت مداوم توزیع مایع حیاتی را بهینه می کنند.

سلول سوخت هیدروژنی برای تولید آب

سلول های سوخت هیدروژنی روشی نوین برای تولید آب عرضه می کنند. آنها هیدروژن و اکسیژن را برای تولید الکتریسته ترکیب می کنند و بعنوان یک محصول فرعی آب تصفیه شده آزاد می کنند. این فرآیند برای مناطقی که به شبکه توزیع آب دسترسی ندارند، وضعیت های اضطراری و کاربردهای صنعتی که به برق و آب تمیز نیاز است، کارآمدی دارد. علاوه بر آن سلول های سوختی هیدروژنی نیازمند استخراج آب های زیرزمینی یا فرایندهای تصفیه پیچیده نیستند و بنابراین آنها برای مناطق خشک ایده آل هستند.
پیشرفت در زمینه کار آمدی سلول سوختی هزینه های عملیاتی را کاهش و کاربردهای آن را بیشتر می کند. برخی سیستم ها روش های تجدیدپذیر تولید هیدروژن را یکپارچه می کنند تا بیشتر از پیش در محافظت از محیط زیست بکوشند.

مزرعه های خورشیدی شناور برای حفظ آب

مزرعه های خورشیدی که روی سطح آب ساخته می شوند، تولید انرژی را به حداکثر می رسانند و همزمان از تبخیر آب جلوگیری می کنند. پنل های خورشیدی شناور روی آب سایه فراهم می کنند و از هدر رفتن آن در مخازن، دریاچه ها و مخازن آبیاری جلوگیری می کنند. این تجهیزات همینطور برای تولید انرژی پاک در استفاده از سطح زمین هم صرفه جویی می کنند. چونکه بدون اشغال کردن بخشی از زمین کشاورزی یا فضای شهری برق تولید می کنند. انرژی که از مزرعه های خورشیدی شناور تولید می شود، برای واحدهای تصفیه آب، سیستم های شیرین سازی و شبکه های آبیاری به کار می رود.

فناوری های برداشت آب با الهام از طبیعت

فرایندهایی که در طبیعت و بدون دستکاری بشر رخ می دهند هم الهام بخش روش های جمع آوری آب هستند. بطور دقیق تر فناوری های زیست تقلید قابلیت های جذب آب در گیاهان صحرایی، حشرات و قارچ ها را تقلید می کنند. از طرفی سطوح هیدروفوبیک، پوشش های نانوساختار و طراحی های مویرگی جذب آب از رطوبت و مه را بهبود می بخشند. این نوآوری ها که در مناطقی با بارندگی کم کارآمد هستند را میتوان در سیستم های آبیاری کشاورزی خودکار و دستگاه ها ی جمع آوری آب برای خانوارها به کار برد. پژوهش در رابطه با بهینه سازی این شیوه ها ادامه دارد و کار آمدی را ارتقا می دهد.

جهان برای مواجهه با کم آبی چه می کند

تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین خشکسالی و کم آبی را بدتر کرده است. از طرفی جمعیت کره زمین و شهرنشینی هم به رو افزایش است. بنابراین اهمیت استفاده از این تکنولوژی های جدید برای مواجهه با کم آبی و البته مدیریت آب شهری بیشتر از پیش احساس می شود. در این راستا نگاهی به تجربیات برخی کشورها در استفاده از تکنولوژی های جدید، چشم انداز بهتری برای مواجهه با غول خشکسالی در ایران فراهم می آورد.

اپ محقق ایرانی برای کنترل مصرف آب خانگی در کالیفرنیا

کالیفرنیا فناوری ها و قوانین مختلف برای کاهش مصرف آب در ۲۰۲۵ میلادی را به کار می گیرد. در کنار این موارد پژوهش های زیادی در این حوزه انجام شده است. یکی از پژوهشها در این حوزه به محققی ایرانی در دانشگاه UC Riverside متعلق می باشد که نشان داده است دسترسی به داده های آنی مصرف آب خانوارها، به کاهش مصرف این مایع حیاتی کمک می نماید.
این پژوهش به رهبری مهدی نعمتی پژوهشگر ایرانی دانشگاه یوسی ریورساید نشان داد استفاده از اپ مذکور به نام Dropcountr متوسط مصرف آب خانگی را شش درصد می کاهد و حتی به صرفه جویی آب میان پر مصرف ترین مشترکان منجر می شود.
اپ Dropcountr با تحلیل داده های مصرف آب از یک کنتور آب هوشمند که در خیلی از تاسیسات ها برای خوانش مقدار آب مصرفی و تهیه اشتراک به کار می رود، کار می کند. در واقع اپ داده های مذکور را به یک بازخورد واقعی و قابل درک برای مصرف کنندگان تبدیل میکند و نشان داده است آنها چقدر آب مصرف می کنند، مصرف آب آنها را با خانوارهای مشابه مقایسه می کند و میزان تغییر این شاخص در گذر زمان را نشان داده است.

این نوع از بازخورد دیجیتال به کاربران اخطار یا در زمان مناسب به آنها دستور می دهد اقداماتی برای صرفه جوی در آب به کار گیرند و بعنوان مثال مدت زمان دوش گرفتن را کاهش دهند، نشتی را تعمیر کنند یا استفاده از دستگاه هایی مانند ماشین ظرفشویی و لباسشویی را تا زمانیکه پر شوند به تأخیر بیندازند. تأسیسات آبی هم می توانند از این اپ برای ارسال سفارش هایی به مشترکان برای کاهش مصرف و غیره استفاده نمایند.
نعمتی در اینباره می گوید: مطالعه ما نشان داده است که این ابزار بازخورد دیجیتال می تواند راهی قدرتمند و کم هزینه جهت کمک به خانوارها در مدیریت مصرف و کاهش مصرف باشد.
این پژوهش بر روی شهر فولسوم در شمال کالیفرنیا متمرکز بود، جایی که Dropcountr از اواخر سال ۲۰۱۴ به مشتریان مسکونی عرضه شد. حدود ۳۶۰۰ خانوار برای این برنامه داوطلب شدند که داده های کنتورهای هوشمند را از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۹ جمع آوری کرد. این امر به محققان اجازه داد تا بیشتر از ۳۲ میلیون رکورد مصرف روزانه آب را تحلیل و بررسی کنند.
یافته ها، که در مجله Resource and Energy Economics انتشار یافته است، نشان داد که خانوارهای شرکت کننده در این طرح، مصرف روزانه خویش را در مقایسه با گروه کنترل بطور میانگین ۶.۲ درصد کاهش دادند. این کاهش در میان کاربران پرمصرف بیشتر بود. ۲۰ درصد از کاربران برتر، مصرف آب خویش را تا ۱۲ درصد کاهش دادند.

حسگرهای هوشمند مصرف آب کشاورزی مصر را کنترل می کنند

مصر یکی از کشورهایی است که با کم آبی دست و پنجه نرم می کند. این کشور هم اینک فناوری ها و استراتژی های مختلف برای کاهش آب مصرفی بخصوص در قسمت کشاورزی به کار می گیرد. این تلاش ها شامل مدرن سازی سیستم های آبیاری، ترویج کشت محصولاتی که به آب اندکی نیاز دارند و استفاده از فناوری های دیجیتالی برای رصد و مدیریت منابع آبی می شوند. همینطور مصر سرمایه گذاری کلانی در واحدهای نمک زدایی آب و تسویه آب دور ریز می کند تا ذخایر خویش را تأمین و اتکا به رود نیل برای این منظور را کم کند.
این درحالی است که کشورهای آفریقایی و بخصوص منطقه شمال آفریقا کمتر از یک درصد آب جهان را در اختیار دارند. بنابراین کمبود آب در این کشورها بشدت احساس می شود. مصر هم از این قاعده مستثنی نیست. تخمین ها از آن حکایت می کند که سرانه آب موجود این کشور حدود ۹۸۵ متر مکعب در هر سال است. به صورت کلی ۹۸ درصد منابع آب این کشور از خارج از مرزهای آن تأمین می شود. بعنوان مثال رودخانه نیل از اتیوپی و شرق آفریقا سرچشمه می گیرد که ۹۳ درصد آب مورد نیاز کشور را تأمین می کند. همینطور این کشور از آبخوانهای زیر زمینی و منابع آب سطحی هم در بعضی موارد استفاده می نماید.
در این میان مصر برای غلبه بر چالش های موجود چند چارچوب سیاستگذاری برای تنظیم تولید آب و مدیریت آن بوجود آورده تا توسعه فعالیتهای اجتماعی-اقتصادی مانند کشاورزی، کاربردهای صنعتی، آب شرب و پرورش ماهی و غیره را ممکن سازد. این موارد شامل سیستم های مدیریت کارآمد آب و افزایش ذخایر آبی از راه تصفیه آب دور ریز و نمک زدایی هم می شود.
این کشور بعضی از پیشرفته ترین فناوری های دیجیتال و هوشمند آب را برای غلبه بر چالش های کمبود آب به کار گرفته است.
در همین راستا در مصر از حسگرهایی مخصوص برای سنجش داده های لحظه ای در زمینه فشار و کیفیت آب و میزان رطوبت استفاده می شود. این فناوری به مصر کمک کرده تا سیستم های آبیاری حافظ محیط زیست برای حذف هدر رفت و نشتی آب را توسعه دهد. بعنوان مثال در قسمت کشاورزی این کشور سنسورهای رطوبت سنج برای تنظیم آبیاری و حفظ منابع آبی کشور به کارگرفته می شوند. این سنسورهای رطوبت سنج را میتوان داخل خاک قرار داد تا درصد این شاخص را اندازه گیری کنند. در مرحله بعد داده به صورت دیجیتالی و از راه سیگنال های ماهواره ای به موبایل کشاورز منتقل می شود تا وی بتواند بموقع تصمیم گیری کند.
علاوه بر آن، مصر اپلیکیشن IRWI را به کار می گیرد. این اپلیکیشن اطلاعاتی شخصی سازی شده در رابطه با ترکیبات شیمیایی و نوع خاک، شرایط آب وهوایی محلی و نوع محصول مناسب با این شاخصها را برای کشاورز فراهم می آورد. این اپلیکیشن می تواند میزان آبی که کشت هر محصول نیاز دارد را بسنجد.

اتکای عربستان به کشاورزی عمودی و هیدروپونیک

آشکارترین مشخصه عربستان سعودی صحراهای وسیع و عدم وجود رودخانه های دائمی در این کشور است. ازاین رو تعجبی ندارد این کشور با چالش های زیادی در تأمین ذخایر آب برای نیازهای جمعیتی و کشاورزی خود روبرو است. همچننین، همزمان با رشد اقتصاد و جمعیت عربستان فشار بر منابع آبی کشور هم بیشتر شده است. با عنایت به نرخ رشد جمعیت ۱.۵ درصدی در این کشور کل جمعیت کشور بیشتر از ۶۰۰ هزار نفر افزایش خواهد یافت و فشاری شدید برای تأمین آب به دولت وارد می نماید. این امر سبب شده رگولاتورها استراتژی های مختلفی برای ترکیب ادغام زمینهای خارجی، نوآوری فناورانه و بهبود زیرساخت برای بهبود مدیریت و حفظ منابع اندک آبی به کار گیرند.
یکی از مهم ترین قسمت های پروژه مدیریت آبی در عربستان به کار گرفتن تکنولوژی های جدید کشاورزی برای بهبود صرفه جویی آب در تولید مواد غذایی است. این کشور سرمایه گذاری کلانی در فناوری هیدروپونیک و کشاورزی عمودی و دیگر فناوری های کشاورزی کرده در مقایسه با روش های سنتی به آب کمتری نیاز دارند.

فناوری هیدروپونیک روشی نوین در کشاورزی است که در آن گیاهان بدون استفاده از خاک، در محلول های مغذی آبی رشد می کنند. در واقع به جای خاک، ریشه های گیاهان مستقیماً در آب غنی از مواد معدنی و عناصر غذایی قرار می گیرند. بعنوان مثال نتایج استفاده از روش هیدروپونیک در عربستان بخصوص برای محصولات کم مصرفی مانند گوجه فرنگی و خیار جالب بوده است. بازده این محصولات در سالهای اخیر ۵۰ درصد افزایش پیدا کرده و دلیل اصلی آن استفاده گسترده از هیدروپونیک است که آب مصرفی را تا ۹۰ درصد می کاهد.
همچنین دولت انگیزه های مالی برای به کارگیری تکنولوژی های جدید به کار می گیرد. وام ها و گرنت ها برای تأمین سرمایه های مورد نیاز برای سیستم های کشاورزی عمودی و هیدروپونیک درنظر گرفته شده است.
در کنار این موارد عربستان سعودی روش های مواجهه با چالش آبی را در خارج از مرزهای خود بررسی می کند. این کشور در سال ۲۰۱۹ میلادی ۹ میلیون دلار در یک شرکت Hummingbird Technologies انگلیسی سرمایه گذاری کرد. این شرکت از پهپاد و هوش مصنوعی برای ایجاد نقشه هایی با وضوح بالا جهت کمک به کشاورزان جهت پیشبینی بازده کشاورزی و بهینه سازی مصرف آب استفاده می نماید. این فناوری بخصوص در محیط های صحرایی کارآمد است.
در کنار این موارد عربستان طیفی از سیاستهای مختلف را برای تشویق به حفظ آب و صرفه جویی در مصرف آن به کار گرفته است. «استراتژی ملی آب ۲۰۳۰» اهداف کلیدی برای کاهش مصرف آب را مشخص و روش هایی صرفه جویانه برای پروژه های مدیریت آب و نظارت آب عرضه می کند.

یادگیری ماشینی و ماهواره ها به جنگ کم آبی در چین می روند

رشد سریع شهرنشینی و صنعتی سازی در چین در کنار توزیع نامتوازن آب سبب شده کمبود منابع این مایع حیاتی در چین بخصوص در نواحی ساحلی مانند شاندونگ، تیان جین و گوانگ دانگ تشدید شود. در این راستا دولت چین نمک زدایی آب دریا را بعنوان یک چاره استراتژیک مطرح کرده و فناوری های نوینی برای این منظور توسعه یافته و به کار گرفته شده است.
۶۵ درصد ظرفیت نمک زدایی چین با روش اسمز معکوس صورت می گیرد و یکی از دستاوردهای مهم این شیوه استفاده از غشای اکسید گرافن است. محققان دانشگاه ژجیانگ این غشا را تولید کرده اند که جریان آب را تا ۳۰ درصد بالا می برد و از طرفی مصرف انرژی را می کاهد. روش دیگر بهینه سازی تأسیسات آبی با کمک هوش مصنوعی است. برخی واحدهای نمک زدایی آب مانند تأسیسات کویینگ دائو بایفا از یادگیری ماشینی برای پیشبینی گرفتگی غشا و بهینه سازی تنظیمات فشار آب و همینطور کاهش هزینه های عملیاتی تا ۱۵ درصد استفاده می نمایند. یکی دیگر از روش ها در این حوزه تشخیص آلاینده ها در زمان واقعی بوسیله ی یک پلت فرم هوشمند آب با استفاده از یادگیری ماشینی است. با این شیوه آلاینده هایی مانند فلزات سنگین و میکروپلاستیک ها در عرض چند ثانیه پیشبینی و شناسایی می شوند. میزان دقت این شیوه ۹۵ درصد است. از طرفی استارت اپ هایی مانند BlueSky Analytics از مدلهای هوش مصنوعی برای پیشبینی نشت لوله ها در شبکه های شهری استفاده می نمایند و در شهر های آزمایشی مانند شنژن، هدررفت آب را ۲۵٪ کم می کنند.
همچنین یک روش دیگر که در چین چین برای مواجهه با کم آبی به کار می رود، تصویربرداری با وضوح بالا توسط ماهواره های سری Gaofen در سرتاسر حوضه رودخانه یانگ تسه و رودخانه زرد جهت بررسی رشد جلبک ها، رسوب گذاری و کاهش آب های زیرزمینی است.

اختراع ارزانقیمت برای تأمین آب آشامیدنی در برزیل

آمریکا جنوبی یکی از نقاط جهان است که با کمبود آب و بخصوص آب شرب دست و پنجه نرم می کند. اما در سالهای اخیر فناوری های گوناگونی برای کاهش مصرف این مایع حیاتی و همینطور ایجاد منابعی بیشتر برای تأمین آن به کار رفته است. از هوش مصنوعی و سیستم های بازمصرف آب فاضلاب همه همچون این موارد هستند. اما دراین میان یک زن جوان دستگاهی ارزان و خورشید برای تصفیه آب باران و پاکسازی آن بدون مواد شیمیایی را ابداع کرده است. این زن جوان آنا لوئیزا بسرا نام دارد. وی در سن ۱۵ سالگی، دستگاه آکوالوز را اختراع کرد که چاره ای ساده و خورشیدی برای دسترسی به آب شرب سالم می باشد. امروز این اختراع زندگی را در سرتاسر برزیل و فراتر از آن دگرگون می کند.

یونسکو در اینباره می نویسد: در حالیکه سازمان در سال ۲۰۲۵ پنجاهمین سالگرد برنامه میان دولتی هیدرولوژی (IHP) خویش را جشن می گیردکه نقطه عطفی در تحقیقات و نوآوری های جهانی حوزه آب به حساب می آید، اختراع آنا لوئیزا بسرا سانتوس نمونه ای قدرتمند از راهکارهای علمی و مردمی است.
امروزه اختراع او دسترسی به آب پاک را در مناطق روستایی برزیل بهبود بخشیده و او برنامه دارد این فناوری را در آمریکای لاتین، آفریقا و آسیا گسترش دهد. اما توسعه یک نوآوری کار آسانی نیست. این دستگاه یک سیستم تصفیه آب با کمک اشعه خورشید برای از بین بردن میکروارگانیسم ها است.
او در مصاحبه با یونسکو در اوایل ۲۰۲۵ میلادی می گوید: آکوالوز تازه شروع کار بود. از زمان توسعه آن در سال ۲۰۱۳، فناوری های دیگری را برای پرداختن به چالش های مختلف آب ابداع کرده ام. آکواسالینا(Aquasalina) از نور خورشید برای نمک زدایی آب بهره می برد، آکوافیلتر(Aquafilter) فیلتراسیون سه مرحله ای را برای جوامعی تا ۱۰۰ نفر فراهم می آورد و آکواتوره(Aquatorre ) این سیستم را برای مدارس و مناطقی که زیرساخت آب ندارند، تطبیق می دهد. تاکنون، بیشتر از ۱۰ هزار نفر از این راه حل ها استفاده می نمایند و تنها در سال ۲۰۲۴، تعداد کاربران این شیوه ها به ۴۰ هزار نفر رسید. دیدن این که این فناوری ها تفاوت واقعی در زندگی روزمره ایجاد می کنند، همان چیزی است که مرا به نوآوری سوق می دهد.

حسگرهای هوشمند مصرف آب را در هند کنترل می کنند

این کشور با بحران جدی آب روبرو است و تلفیقی از افزایش شهرنشینی، تغییرات آب و هوایی و افزایش جمعیت تندبادی در زمین کمبود آب بوجود آورده است. از جانب دیگ یکی از علل بحران آب در هندوستان منابع محدود آب است. این کشور فقط چهارصد منابع آب تازه جهان را در اختیار دارد اما از ۱۷ درصد جمعیت جهان را پشتیبانی می کند. کمبود آب تازه به سبب تغییرات آب وهوایی، افزایش تقاضا و استخراج بیش از اندازه بخصوص در کشاورزی درحال اوج گرفتن است. از طرفی این کشور شاهد بدترین بحران آب در تاریخ خود است و حدود ۶۰۰ میلیون نفر از جمعیت آن با خشکسالی شدید روبرو هستند.
در این میان راهکارهای هوشمند مدیریت آب پتانسیلی برای تغییر شیوه مدیریت این منبع گرانبها فراهم می کنند. بعنوان مثال استفاده از سنسورهای هوشمند جهت بررسی سطح آب در تانکرها، لوله های آب و مخازن کمک می نماید تا هرگونه مشکلی به سرعت ردیابی شود، یا با کمک هوش مصنوعی می تواند میزان تقاضای آب را پیشبینی و توزیع را بهینه کرد. بدین سان هدر رفت آب کاسته می شود.
یکی دیگر از اقدامات این کشور برداشت آب باران و مدیریت منابع آب های زیر زمینی است.

فناوری راهی برای نجات زمین تشنه

سیاره ای که زمانی مملو از آب بود، حالا به وضعی رسیده که ساکنان آن برای قطره قطره آن برنامه ریزی می کنند. علاوه بر شرایط آب وهوایی و گرمایش زمین، نمی توان نقش فعالیتهای انسانی و صنعتی را در روند خشکسالی نادیده گرفت. با این وجود در عصر جدید فناوری ها کورسوی امیدی فراهم نموده اند تا بتوان جمعیت جهان را از تشنگی نجات داد. هوش مصنوعی، قل های دیجیتال، تصاویر ماهواره ای و پهپادهای نظارتی شاید به مبحث خشکسالی بی ربط به نظر برسند، اما در نهایت می توانند انسان را سمت آینده ای سوق دهند که منابع گرانبهای آب خویش را بهتر مصرف کند.

منبع: gph.ir

1404/05/11

13:02:36

5.0 / 5

تگهای خبر: آزمایش , ابزار , اینترنت , تكنولوژی

این مطلب را می پسندید؟

(1)

(0)

تازه ترین مطالب مرتبط

نظرات بینندگان gph در مورد این مطلب

لطفا شما هم در مورد این مطلب نظر دهید

= ۸ بعلاوه ۴

ارسال نظر