توسط محققان دانشگاه تهران محقق شد؛
تولید زخم پوش های نوین برای ترمیم زخم های عمیق
کوتاه کننده لینک: پژوهشگران مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک دانشگاه تهران موفق به طراحی زخم پوش های نوین ضدباکتریایی طبیعی برای ترمیم زخم های عمیق پوستی با خاصیت بندآورنده سریع خونریزی شدند.
به گزارش کوتاه کننده لینک به نقل از دانشگاه تهران، سمانه سادات میرحاجی و مرجان سلیمان پور دو دانشجوی کارشناسی ارشد بیوفیزیک مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک دانشگاه تهران زیر نظر پروفسور علی اکبر صبوری استاد ممتاز دانشگاه تهران، در لابراتوار بیوترمودینامیک موفق به ساخت زخم پوش هایِ ضدباکتریاییِ طبیعی با رهایش کنترل شده دارو، برای ترمیم زخم های عمیق پوستی شدند.
پروژه طراحی زخم پوش های نوین ضدباکتریایی طبیعی برای ترمیم زخم های عمیق پوستی با خاصیت بندآورنده‌ی سریع خونریزی، فاز مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی و همین طور کلیه آزمون های تشخیصی و ایمنی لازم را با موفقیت به پایان رسانده است. یکی از دستاوردهای این پروژه ها که زخم پوشِ طبیعی بر پایه‌ی پلیمر آلژینات می باشد، اخیرأ در مجله بسیار معتبر بین المللی Scientific Reports از مجموعه نشریات Springer-Nature به چاپ رسید است که در مدت چند ماه بعد از انتشار آن، ۱۰ مقاله بین المللی به آن استناد کرده اند.
همچنین دستاورد دوم که زخم پوش طبیعی بر پایه پلیمر طبیعی کیتوسان است، برای مجله ACS Applied Materials & Interfaces درحال آماده سازی و ارسال است. این مقالات با همکاری پروفسور سدریک دلاتوره از دانشگاه بلز پاسکال فرانسه به انجام رسیده است. لازم به ذکر است که این زخم پوش نوین درمانی مفتخر به ثبت اختراع ملی نیز شده است.
پروفسور علی اکبر صبوری، استاد راهنمای این طرح درباره ی جزییات این پروژه ها بیان نمود: پوست بعنوان بزرگ ترین عضو بدن می تواند از بدن و همین طور اجزای تشکیل دهنده آن بعنوان سدی در مقابل لطمه های مکانیکی و میکروبی محافظت کند. ازاین رو، لطمه های پوستی یا زخم ها امروزه یک مشکل عمده در پزشکی هستند. خصوصاً بهبود زخم های مزمن شدید که بیش از ۱۲ هفته به طول می انجامد و اغلب با برگشت مجدد همراه هستند. این زخم ها در اثر بیماری های خاصی مانند دیابت، بیماری های توموری و عفونت های فیزیولوژیکی ایجاد می شوند. همین طور ظهور باکتری ها در محل زخم و بروز زخم های عفونی مقاوم به درمان، همیشه یک مشکل عمده و اساسی است که موجب ایجاد عفونت، افزایش لطمه بافتی و بوی بد در محل زخم می شود که استفاده از آنتی بیوتیک های تجاری برای رفع آن سبب بروز عوارض جدی تر همچون حساسیت ها و خارش های پوستی می شود. بنابراین، طراحی یک پانسمان ضدمیکروبی طبیعی سازگار با سلول های پوستی برای بهبود زخم، امری ضروری در زمینه سلامت و بهبود کیفیت زندگی مردم است.
استاد ممتاز دانشگاه تهران بیان نمود: زخم پوش های طراحی شده، بر پایه پلیمرهای طبیعی کیتوسان و آلژینات هستند که پروتئین فیبرینوژن بعنوان عامل تشکیل لخته در محل زخم و نایسین نیز بعنوان عامل ضد باکتریایی در آنها بارگذاری شده اند. ترکیبات سازنده این زخم پوش ها هرکدام نقش بسیار مهمی را در مراحل چهارگانه ترمیم زخم (هموستازی، التهاب، تکثیر و بازسازی) بازی می کنند. مرحله هموستاز بلافاصله بعد از تشکیل زخم شروع می شود و عامل های مختلفی به تشکیل لخته در محل زخم کمک می کنند که یکی از آنها پروتئین فیبرینوژن است که در این طرح از آن استفاده شده است. فیبرینوژن، پروتئین پلاسمای انسانی است که بعنوان عامل تشکیل لخته در محل زخم و همین طور افزایش استقامت بستر هیدروژلی به بستر اصلی اضافه شده است که همین طور حضور آن در زخم پوش جدید سبب شد که شرایطی مشابه با بافت اصلی برای پوست فراهم گردد.
وی اضافه کرد: مرحله دوم بهبود زخم که فاز التهابی نامیده می شود، با تورم و قرمزی همراه می باشد و در این مرحله عوامل مختلفی همچون گلبول های سفید وارد عمل می شوند که در محیط زخم باکتری ها را نابود کنند که در زخم های عمیق و مزمن این مرحله بسیار به طول می انجامد. در نتیجه در این مطالعه از نایسین بعنوان عامل ضد باکتری طبیعی استفاده کردیم که کمک به سزایی به پروسه ترمیم زخم در این مرحله کرده است.
پروفسور علی اکبر صبوری تصریح کرد: بمحض نابودی باکتری ها و تمیز شدن محیط زخم، زخم وارد دو مرحله پایانی تکثیر و رشد می شود و با تشکیل فیبروبلاست ها، کلاژن سازی و ایجاد رگ های خونی جدید، بافت پوست مراحل ترمیم خودرا کامل می کند و بدین منظور از آلژینات و کیتوسان بعنوان بستر اصلی هیدروژل استفاده شد. آلژینات بعنوان یک پلیمر زیست سازگار می تواند که تشکیل رگ های خونی جدید در بافت لطمه دیده را بهبود بخشد و روند تشکیل بافت کلاژن را تسریع کند، همین طور به علت قابلیت تورم مطلوب، می تواند ترشحات عفونی زخم را جذب کرده و دارورسانی کنترل شده را به محل زخم انجام دهد. پلیمر کیتوسان استفاده شده در زخم پوش بعدی، علاوه بر خاصیت های ذکرشده، بعنوان عامل ضد باکتریایی و لخته کننده خون نیز مورد استفاده قرارگرفته است.
استاد ممتاز دانشگاه تهران بیان نمود: این طرح در چندین فاز مطالعاتی هدفمند شامل مطالعات بیوفیزیکی، طراحی، ساخت، بهینه سازی و مشخصه یابی هیدروژل درمانی و در نهایت فاز مطالعات حیوانی صورت گرفته است که همگی با موفقیت مؤلفه های لازم را کسب کرده اند. در فاز نخست، مطالعات بیوفیزیکی و ساختاری به منظور بررسی برهمکنش ترکیبات سازنده زخم پوش ها در سطح مولکولی صورت گرفته است. بعد از دریافت تاییدات این فاز، در مرحله بعدی، بعد از بررسی های دقیق، بهینه سازی های گوناگون و تنظیم رهایش دارو ضدمیکروبی طی مدت ۴۸ ساعت، کلیه آزمون های تشخیصی و آزمایشگاهی لازم به ثبت رسید.
استاد ممتاز گروه آموزشی بیوفیزیک مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک (IBB) توضیح داد: نتایج آزمودن های گوناگون آزمایشگاهی ثابت کرد که زخم پوش های طراحی شده به علت استفاده از مواد طبیعی، هیچ گونه سمیتی برای سلول های بدن ندارند و هیچ گونه حساسیت، قرمزی و خارشی برای پوست ایجاد نمی کنند. همین طور دارای قابلیت ضدباکتریایی قوی مقابل طیف وسیعی از باکتری ها هستند، در نتیجه موجب پیشگیری از زنده ماندن و پراکنش باکتری ها در محل زخم شده و مانع از بروز بوی نامساعد، طولانی شدن التهاب و افزایش لطمه بافتی می شود.
وی تصریح کرد: این زخم پوش ها به علت ساختار متخلخلی که دارند امکان اکسیژن رسانی و رهایش کنترل شده ماده‌ی ضدمیکروبی به محیط زخم را فراهم می کنند که برای بافت پوستی بسیار مطلوب است. همچنین، آزمون های در ارتباط با انعقاد خون نیز نشان داده است که زخم پوش ها با قابلیت ایجاد سریع لخته‌ی خونی به علت حضور پروتئین فیبرینوژن به همراه کیتوسان، مرحله‌ی هموستازی از پروسه ترمیم زخم را تسریع می بخشند. آزمون مکانیکی نیز تأیید کرد که حضور عامل فیبرینوژن کمک کرده است که پانسمان از استقامت بسیار خوبی برخوردار باشد.
پروفسور علی اکبر صبوری در انتها اظهار داشت: نتایج مطالعات حیوانی و بافت شناسی نیز نشان داد که زخم پوش حاصله، بعد از قرارگیری بر روی پوست، سبب تحریک کلاژن سازی و ایجاد رگ های خونی جدید در بافت پوستی لطمه دیده شده و به خوبی می تواند در زمان کمتر از سه هفته، زخم عمیق را بطور کامل بهبود بخشد و به علت تامین رطوبت و اکسیژن رسانی به بافت، هیچ اسکار (جای زخم) در پوست باقی نمی ماند. وجود چندین ماده‌ی ضدباکتریایی در این زخم پوش ها به همراه عامل بندآورنده‌ی خونریزی و همین طور استفاده از مواد زیست سازگارِ طبیعی، از خاصیت های برجسته‌ی این دو محصول است که سبب شده در مقایسه با انواع دیگر زخم پوش ها کارایی مؤثرتری داشته باشد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان gph در مورد این مطلب