آیا یك طوفان ژئومغناطیسی بزرگ در راه است؟
انفجار قریب الوقوع یک لکه خورشیدی بسیار بزرگ
کارشناسان هواشناسی فضایی می گویند یک لکه خورشیدی بسیار بزرگ درحال ترکیدن است و احتمال وقوع یک طوفان ژئومغناطیسی بزرگ را بیشتر می کند.
به گزارش کوتاه کننده لینک به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، کارشناسان هواشناسی فضایی نظارت دقیقی روی یک لکه خورشیدی دارند که مستقیماً رو به زمین است و اندازه آن طی ۲۴ ساعت گذشته دو برابر شده است.
لکه های خورشیدی، لکه های موقتی هستند که تیره تر از سطح خورشید به نظر می رسند. یک لکه خورشیدی می تواند به کوچکی ۱۶ کیلومتر(۱۰ مایل) باشد، اما همینطور قطر آن می تواند تا صدها هزار کیلومتر رشد کند و آنها را حتی بدون تلسکوپ هم از زمین قابل مشاهده کند. لکه های خورشیدی می توانند از چند روز تا چند ماه دوام بیاورند و حتی با وجود بزرگ شدن و کوچک شدن در سطح خورشید حرکت کنند.
در حالیکه علت دقیق ایجاد لکه خورشیدی به صورت کامل شناخته نشده است، دانشمندان اعتقاد دارند که این پدیده ناشی از تمرکز شار مغناطیسی است که فرایند همرفت خورشید را مهار می کند. لکه های خورشیدی همینطور در نواحی فعال سطح خورشید و فعالیتهای دیگر مانند شراره های خورشیدی و پرتاب جرم تاجی رخ می دهند.
همرفت(Convection) به انتقال گرما توسط حرکت توده مولکول ها در سیالات از قبیل گازها و مایعات گفته می شود.
لکه خورشیدی AR۳۰۳۸
بر اساس گزارش پایگاه "Spaceweather"، لکه خورشیدی AR۳۰۳۸ مستقیماً رو به زمین است و دارای یک میدان مغناطیسی بتا-گامای ناپایدار است. این پایگاه گزارش داد که این لکه خورشیدی در ۲۴ ساعت گذشته رشد کرده و اندازه آن دو برابر شده است.
یک لکه خورشیدی می تواند روی سطح خورشید بمیرد یا منفجر شود و یک شراره خورشیدی ایجاد نماید. به قول ناسا، یک شراره خورشیدی، حاوی یک انفجار شدید تابشی است که طی آن، انرژی مغناطیسی از لکه خورشیدی آزاد می شود. در اوایل سالجاری و در ماه مارس، ۱۷ فوران از یک لکه خورشیدی به ثبت رسید که شراره های خورشیدی را با سرعت دو میلیون مایل در ساعت منتشر نمود.
شراره خورشیدی از انفجار بزرگ در اتمسفر خورشید به وجود می آید و سبب آزاد شدن انرژی در حد شش ضرب در ۱۰ به توان ۲۵ ژول می شود که در حدود یک ششم انرژی خروجی از سطح خورشید در هر دقیقه است. این پدیده در سایر ستارگان هم دیده می شود که به آنها هم شراره ستاره ای گفته می شود.
شراره خورشیدی کلیه لایه های سطح خورشید شامل شیدسپهر، تاج خورشیدی و فام سپهر را تحت تاثیر قرار می دهد و سبب گرم شدن پلاسما تا دمای چندین میلیون درجه کلوین می شود. همینطور باعث سرعت یافتن الکترون ها، پروتون ها و یون های سنگین تا نزدیکی سرعت نور می شود و اشعه ای را تولید می کند و لایه های الکترومغناطیس را بوجود می آورد که شامل کلیه امواج الکترومغناطیس از امواج رادیویی تا اشعه گاما است. شراره ها خویش را از آزادسازی انرژی مغناطیسی ذخیره شده در تاج خورشیدی تغذیه می کنند.
فضا امکان دارد جو نداشته باشد، اما آب و هوای آن می تواند واقعاً بد باشد. انفجارهای پرانرژی با سرعت های تعجب آور می توانند یک خطر ایمنی برای فضانوردان باشند. بنابراین است که سازمان هایی مانند اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا(NOAA) آب و هوای فضا را دنبال می کنند.
شراره های خورشیدی چقدر می توانند بد باشند؟
شراره های خورشیدی به پنج کلاس A، B، C، M و X طبقه بندی می شوند که هر کلاس، ۱۰ برابر قویتر از کلاس قبلی خود است.
انتظار می رود لکه خورشیدی AR۳۰۳۸ یک شراره خورشیدی در کلاس M ایجاد نماید که شدت آن متوسط است.
جو زمین از ما در مقابل چنین شراره ای محافظت می کند، مگر این که فضانوردی باشید که هم اکنون درحال مأموریت در فضا است. باآنکه احتمال زیادی وجود دارد که تجهیزات رادیویی گرفتار قطعی و خاموشی موقت شوند.
هنگامی که اشعه ایکس و اشعه ماوراء بنفش در شراره های خورشیدی به جو زمین برخورد می کنند، لایه های بالایی را یونیزه می کنند که برای ارتباطات با فرکانس بالا مانند سیستم های ناوبری و ارتباطات رادیویی استفاده می شود. هنگامی که سیگنال های رادیویی ارسال شده از زمین به لایه های یونیزه شده جو می رسند، یا تجزیه می شوند یا جذب می شوند و منجر به قطعی رادیویی می شوند.
با عنایت به گزارش مرکز پیشبینی هوای فضایی اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا(NOAA)، ۱۰ درصد احتمال وقوع یک شراره خورشیدی حاصل از انفجار لکه خورشیدی AR۳۰۳۸ بزودی وجود دارد و تا ۳۰ درصد احتمال دارد که این شراره خورشیدی منجر به خاموشی رادیویی با شدت کم تا متوسط شود.
شراره های خورشیدی همینطور مسئول پدیده هایی مانند شفق قطبی شمالی هستند که اگر این شراره خورشیدی شعله ور شود، شانس ما را برای دیدن یک شفق قطبی بالا می برد.
منبع: كوتاه كننده لینك
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان gph در مورد این مطلب