تقویت شنوایی با قرار گرفتن در تاریكی
به گزارش كوتاه كننده لینك پژوهشگران آمریكایی در بررسی جدید خود دریافتند كه قرار گرفتن موش ها در تاریكی می تواند حس شنوایی آنها را تقویت كند.
به گزارش كوتاه كننده لینك به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس الرت، پژوهشگران آمریكایی در بررسی جدید خود، موش ها را برای مدتی طولانی در تاریكی قرار دادند و نتایج جالبی را مشاهده نمودند. موش ها در این آزمایش، به توانایی فوق العاده ای در شنیدن دست پیدا كردند و نسبت به صداهای اطراف خود، حساس تر شدند.
این نوع حس جبران كننده، بارها پیش از این پژوهش حتی در انسانها هم مورد بررسی قرار گرفته است اما این پژوهش جدید، درك بهتر و جامع تری از رخدادهای درون مغز را عرضه می دهد.
در این آزمایش، شش موش به مدت هفت روز در تاریكی نگه داشته شدند و ۹ موش دیگر طی این مدت، در چرخه متداول روز و شب زندگی كردند. نورون های مغز موش هایی كه طی این آزمایش در تاریكی نگه داشته شدند، روش تعامل خود با یكدیگر را تغییر دادند، به فركانس های گوناگون صوتی حساس شدند و نوعی انعطاف پذیری را نشان دادند كه تصور می شد خصوصیت مغزهای جوان و در حال رشد است.
"پاتریك كانولد"(Patrick Kanold)، زیست شناس "دانشگاه مریلند"(UMD) آمریكا اظهار داشت: این پژوهش، یادگیری ما را در مورد نحوه اثرگذاری دستكاری بینایی بر توانایی شنوایی یك حیوان تقویت كرد.
نمی توان برای نتیجه گیری، فقط بر پژوهشی تمركز كرد كه به بررسی ۱۵ موش پرداخته است. در هر حال اگر همین تغییرات شبكه نورونی، در انسان هم رخ دهد، می تواند گزینه های درمانی جدیدی را ارائه نماید. برای مثال، شاید چنین بینش هایی در مورد مغز، بتواند به درك نحوه سازگاری افراد مبتلا به نقص شنوایی با ابزار كمك شنوایی جدید منجر شود.
دانشمندان باور دارند این نوع از دستكاری حسی كه یك حس را برای تأثیر بر حس دیگری محدود می كند، می تواند روش هایی را عرضه نماید كه مدت ها بعد از گذشت دوره مطلوب یادگیری كودكی، به سازگاری مجدد مغز برای اهداف گوناگون كمك می نماید. مشكل اینجاست كه هنوز به درك زیادی در مورد آن نرسیده ایم.
كانولد و همكارانش، در بررسی های پیشین خود به این نتیجه رسیده بودند كه محدود كردن آنچه موش های بزرگسال می بینند، می تواند میزان شنوایی آنها را تقویت كند. آنها در این پژوهش، به تحلیل جامع تر گروه خاصی از نورون ها پرداختند و آنها را روی موش ها با كمك ۱۷ لحن صدا در چندین فركانس آزمایش كردند.
دانشمندان در این بررسی دریافتند كه مغز موش ها، منابع را به فركانس های متفاوتی از صدا اختصاص می دهند تا آنها را بهتر بشنوند. بخش بزرگتری از نورون ها در این آزمایش، به گوش دادن صداهایی با فركانس بالا و پایین اختصاص داده شدند و بخش كوچكتری برای تشخیص دامنه میانی صدا به كار رفت.
همانطور كه این امر روشنگر است، تحقیقات زیادی در این حوزه وجود دارد: محققان می خواهند آزمایش های بیشتری را انجام دهند تا دریابند دقیقاً كدام قسمت از صداهای موش ها در حالیكه در تاریكی هستند گوش می دهند.
كانولد افزود: ما دلیل وجود این الگوها را نمی دانیم. حدس ما این است كه امكان دارد دلیل آن، مبحث مورد توجه موش ها هنگام حضور آنها در تاریكی باشد. امكان دارد موش ها به صداهایی كه موش های دیگر تولید می كنند، توجه داشته باشند و یا اینكه توجه بیشتری را به گام های آنها معطوف كنند.
این پژوهش، در مجله "eNeuro" به چاپ رسید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان gph در مورد این مطلب