کشف آب 600 میلیون ساله در هیمالیا
کوتاه کننده لینک: دانشمندان آب اقیانوسی 600 میلیون ساله را در ذخایر معدنی هیمالیا کشف کردند.
به گزارش کوتاه کننده لینک به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، پژوهشگران ادعا می کنند که یک «کپسول زمان»(مخزن) برای اقیانوس های دیرینه در ذخایر معدنی هیمالیا پیدا کرده اند.
گروهی از دانشمندان هندی و ژاپنی با مطالعه منطقه کومائون(Kumaon) هیمالیا در ایالت اوتاراکند هند دریافتند که ذخایر معدنی - منیزیت - واقع در این منطقه حاوی قطرات آبی است که حدود ۶۰۰ میلیون سال پیش در دوران نئوپروتروزوییک(پیشین زیستی نو) ته نشین شده است.
پیشین زیستی نو به اواخر اَبَردوران(ائون) پیشین زیستی گفته می شود. پیشین زیستی نو از یک میلیارد سال پیش تا ۵۴۱ میلیون سال پیش را دربرگرفته و شامل سه دوره است.
پژوهشگران می گویند که حفظ منیزیت در این منطقه تنها در صورتی می تواند امکان پذیر باشد که ناخالصی هایی مانند کلسیم، احیانا به علت یخ زدگی رودخانه ها برای مدت طولانی حذف شده باشد.
منیزیت هیمالیا یک استثنای نادر است
یکی از رویدادهای مهم در تاریخ زمین، یخبندان «زمین گوی برفی»(Snowball Earth) است که طی آن اغلب سطح سیاره با صفحات ضخیم یخی پوشیده شده بود که متعاقب آن رویداد دیگری موسوم به دومین رویداد بزرگ اکسیژن رسانی رخ داد که طی آن سطح اکسیژن در جو زمین چندین برابر افزوده شد و منجر به تکامل اشکال پیچیده حیات شد.
با عنایت به این که رسوباتی که دانشمندان یافته اند، نشان می دهند که حوضه های رسوبی برای مدت طولانی در طول یخبندان زمین گوی برفی، احیانا به علت ورودی کم رودخانه به عنوان محصول تغییرات جوی از کلسیم محروم بوده اند، این پژوهش مستقیماً این دو رویداد را به هم مرتبط می کند.
پژوهشگران می گویند: با این وجود، مواد معدنی رسوب شده از آب دریا، پتانسیل حفظ شواهدی از اقیانوس های دیرینه شان را دارند. سیالات ماگمایی، دگرگونی و هیدروترمال به طور معمول در کانی های سنگ ساز به دام می افتند. با این وجود، گنجاندن اقیانوس دیرینه به ندرت دیده شده است، برای اینکه کربنات ها که رایج ترین رسوب دریایی هستند، عمدتا خیلی ریزدانه هستند و به آسانی تبلور مجدد می شوند و از نظر شیمیایی تغییر می یابند.
پراکاش چاندرا آریا نویسنده اول این مطالعه می گوید: ما یک «کپسول زمانی» برای اقیانوس های دیرینه پیدا کرده ایم. ما چیز زیادی در مورد اقیانوس های دیرینه در گذشته و این که آنها در مقایسه با اقیانوس های امروزی چقدر متفاوت یا مشابه بوده اند، نمی دانیم. آیا آنها اسیدی تر یا بازی، غنی از مواد مغذی یا فاقد یا گرفتار کمبود، گرم یا سرد بوده اند و ترکیب شیمیایی و ایزوتوپی آنها چگونه بوده است؟ چنین بینش هایی می توانند سرنخ هایی در مورد آب و هوای گذشته زمین عرضه کنند و این اطلاعات می تواند برای مدل سازی آب و هوا مفید باشد.
این پژوهش یک تلاش مشترک میان پژوهشگران موسسه علوم هند در بنگالورو و دانشگاه نیگاتا در ژاپن است.
این مطالعه در مجله Precambrian Research انتشار یافته است.
منبع: كوتاه كننده لینك
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان gph در مورد این مطلب