توسط محققان كشور محقق شد؛
ساخت داربست های رسانا برای انتقال همزمان سیگنال الکتریکی
به گزارش کوتاه کننده لینک، محققان کشور با تحقیقات روی توسعه دوپانت های زیست فعال جهت طراحی داربست های رسانا بر پایه پلی آنیلین برای کاربردهای مهندسی بافت درصدد هستند داربست های مهندسی بافت جدیدی را تولید کنند.
به گزارش کوتاه کننده لینک به نقل از دانشگاه صنعتی امیرکبیر، زهره دارائی نژاد دانش اموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر و یکی از مجریان طرح « توسعه دوپانت های زیست فعال جهت طراحی داربست های رسانا بر پایه پلی آنیلین برای کاربردهای مهندسی بافت» با اشاره به اینکه مهندسی بافت یک روش درمانی جایگزین برای روش های پیوند قدیمی است، اظهار داشت: مهندسی بافت به مفهوم ساخت بافت جدید است که با به کارگیری تحریک های شیمیایی، مکانیکی، الکترومغناطیسی و توپوگرافیکی کنترل شده روی سلول های هدف محقق می شود.
وی با تکیه بر این که برای انتقال دقیق مکانی و زمانی این سیگنال ها از داربست های مهندسی بافت استفاده می شود، اظهار داشت: برای بافت های الکترواکتیو بدن مانند عصب، ماهیچه، قلب و استخوان طراحی داربست رسانا و انتقال سیگنال الکتریکی اهمیت زیادی دارد.
وی توضیح داد: مدارهای بیوالکتریکی و اتصالات آنها بعنوان سیگنال های راه دور بین سلولی عملکرده و مکانیسم های توسعه، حفظ و ترمیم بافت را کنترل می کنند؛ ازاین رو از راه به کارگیری تحریک الکتریکی خارجی میتوان وظیفه ی این سیگنال های داخلی را تقلید کرد.
به گفته دارائی نژاد، داربست های الکترواکتیو تهیه شده از پلیمرهای رسانا یک روش مستقیم برای انتقال تحریک الکتریکی به سلول ها هستند و بین پلیمرهای رسانا، پلی آنیلین به علت خواص منحصر به فردی که دارد از محبوبیت زیادی برخوردار می باشد.
وی تصریح کرد: در پژوهش های اخیر ما تلاش شده تا با جایگزین کردن دوپانت های زیست فعال، زیست سازگاری پلی آنیلین بهبود یابد. انتخاب دوپانت برای ساخت داربست های بر پایه پلی آنیلین می تواند متناسب با بافت هدف باشد.
این محقق تصریح کرد: در این پژوهش از تائورین، آسکوربیک اسید و برلیان بلو برای طراحی داربست هایی برای مهندسی بافت عصب، استخوان و پوست استفاده کردیم و بیومولکول های به کار رفته در این داربست ها هم سبب دوپینگ پلی آنیلین می شوند و هم بعنوان یک دارو عمل کرده و با رهایش خود در محیط کشت رفتارهای سلولی را برای مهندسی بافت مورد تنظیم می کنند.
به گفته دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر، بدین سان اثر همزمان سیگنال الکتریکی و بیوشیمیایی روی سلول ها را مطالعه کردیم.
وی افزود: ما با استفاده از بیومولکول های زیست فعالی که هم قابلیت دوپ کردن پلی-آنیلین را دارند و هم بعنوان فاکتور مغذی برای سلول ها عمل می کنند، مشکل سمیت داربست های بر پایه پلی آنیلین را برطرف کردیم و خواص این پلیمر رسانا را برای کاربردهای زیستی بهبود دادیم.
وی با اشاره به اینکه پلی آنیلین یک پلیمر رسانا است که با استفاده از دوپانت های اسیدی خاصیت رسانایی پیدا می کنند، اظهار داشت: دوپانت های رایجی که برای این پلیمر استفاده می شوند سبب ایجاد سمیت در محیط کشت سلولی شده و کاربرد این پلیمر را برای کارهای زیستی محدود می کنند.
وی بیان نمود: در این راستا، ما علت سمیت پلی آنیلین را مورد ارزیابی قرار دادیم و با جایگزین کردن دوپانت های اسیدی زیست سازگار همچون اسیدآمینه ها و ویتامین ها، نه تنها سمیت پلی آنیلین را برطرف کردیم بلکه خاصیت زیست فعالی به این پلیمر دادیم.
دارائی نژاد اظهار داشت: بیومتریال های رسانا بر پایه پلی آنیلین اصلاح شده در تمام زیرشاخه های مهندسی پزشکی همچون مهندسی بافت، رهایش دارو، بیوسنسور و زخم پوش ها قابل استفاده می باشد.
وی اظهار داشت: در ادامه کار روی بهبود خواص پلی آنیلین برای کاربردهای مختلف همچون مهندسی بافت استخوان، عصب، پوست و... تمرکز خواهد شد و مطالعات فاز حیوانی آغاز خواهد شد. همینطور به ساخت کامپوزیت های رسانای زیست فعال با مورفولوژی و خواص مکانیکی بهبود یافته پرداخته خواهد شد.
محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر اضافه کرد: پلی آنیلین اصلاح شده در این پژوهش کاربرد گسترده-ای در زمینه های مختلف مهندسی پزشکی دارد و به علت خواص آنتی با کتریال پلی آنیلین می-توان از آن برای ساخت زخم پوش ها استفاده نمود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان gph در مورد این مطلب