کهکشانی که می تواند به بررسی اندازه کیهان کمک کند
به گزارش کوتاه کننده لینک، ستاره شناسان کوشش می کنند تا با کمک کهکشان ها و بررسی آنها، اندازه کیهان را تعیین کنند.
به گزارش کوتاه کننده لینک به نقل از ایسنا و به نقل از دیجیتال ترندز، تلاش برای اندازه گیری کیهان کار ساده ای نیست. ما می دانیم که جهان درحال انبساط است؛ باآنکه سرعت دقیق این انبساط هنوز ثابت نشده است. بنابراین، یکی از روش هایی که اخترشناسان برای تشخیص فاصله اجرام بسیار دور از آن استفاده می نمایند، "نردبان فاصله کیهانی"(cosmic distance ladder) نام دارد. ایده اینست که اجرام مختلف را میتوان بعنوان پله روی نردبان برای اندازه گیری فواصل مختلف استفاده کرد؛ از بررسی حرکات ستارگان گرفته تا مشاهده ستارگان تپنده به نام "متغیرهای دلتا قیفاووسی"(cepheid variables) و رصد نوعی ابرنواختر به نام ابرنواختر "نوع یکم ای"(Type Ia).
هر یک از این گروه اجرام برای تعیین فواصل بسیار بزرگ، سودمند هستند اما برای دقیق بودن باید نسبت به یکدیگر بررسی شوند. متغیرهای دلتا قیفاووسی به مرور زمان در روشنایی تغییر می کنند و مهم تر از همه اینکه سرعت تغییرات در روشنایی، با روشنایی واقعی آنها مرتبط است؛ یعنی برخلاف میزان روشنایی آنها در آسمان. بنابراین، وقتی ستاره ای را می بینیم که درحال تپش است، می توانیم روشنایی واقعی آنرا تعیین نماییم و از راه مقایسه آن با روشنایی ظاهری، می توانیم بفهمیم که چقدر دور است.
حتی برای اجرام دورتر می توانیم از ابرنواخترهای نوع یکم ای بعنوان معیار استفاده نماییم چونکه این انفجارها حدودا همیشه همان سطح روشنایی را دارند. بنابراین، یک مرتبه دیگر می توانیم روشنایی ظاهری را با روشنایی واقعی مقایسه نماییم تا بفهمیم چقدر دور هستند. برای اندازه گیری دقیق فاصله، به روشی نیاز داریم تا بررسی نماییم که فاصله های محاسبه شده برپایه متغیرهای دلتا قیفاووسی، برپایه ابرنواخترها به فواصلی تنظیم می شوند.
اینجاست که کهکشان هایی مانند "UGC 9391" وارد می شوند که هم شامل ستاره های متغیر دلتا قیفاووسی است و هم به تازگی میزبان یک ابرنواختر نوع یکم ای بوده است. تصویری که "تلسکوپ فضایی هابل"(Hubble Space Telescope) ثبت کرده است، این کهکشان را با شکوه تمام نشان داده است.
دانشمندان هابل توضیح دادند که UGC 9391 به اخترشناسان کمک کرد تا اندازه گیری های خویش را با عرضه یک لابراتوار طبیعی بهبود ببخشند که در آن، دو روش اندازه گیری شامل انفجارهای ابرنواختر و متغیرهای قیفاووسی را با هم مقایسه کنند. بهبود دقت اندازه گیری فاصله به اخترشناسان کمک می نماید تا سرعت انبساط کیهان را تعیین کنند که یکی از اهداف کلیدی علم هابل است.
منبع: gph.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان gph در مورد این مطلب