نگرانی دانشمندان از عطش دولت ها و شركت های خصوصی!
منابع محدود ماه جنگ دیگری را ایجاد خواهد نمود
به گزارش كوتاه كننده لینك امكان ایجاد درگیری بین دولت ها یا شركتهای خصوصی بر سر منابع محدود ماه دانشمندان را نگران كرده است.
به گزارش کوتاه کننده لینک به نقل از ایسنا و به نقل از ایندیپندنت، تحقیقات جدید حاکی از اینست که دانشمندان نگران احتمال غارت سریع ماه توسط شرکتهای خصوصی برای به دست آوردن منابع پرارزش آن هستند.
"مرکز اخترفیزیک هاروارد و اسمیتسونیان"(the Center for Astrophysics Harvard & Smithsonian) در این مقاله جدید می گوید: فقدان سیاست ها و توافق نامه های بین المللی می تواند منجر به تنش، ازدحام بیش از اندازه و گسترش سریع پروژه های استخراج ماه شود.
آب و آهن از مهمترین و با ارزش ترین موادی هستند که می توان از ماه استخراج کرد که به شرکت ها در ایجاد زیرساخت ها و توسعه کشاورزی کمک خواهد نمود و این مورد همینطور سبب جلوگیری از صرف هزینه های سنگین برای انتقال این مواد از زمین می شود.
مارتین الویس(Martin Elvis)، ستاره شناس در مرکز اخترفیزیک هاروارد و اسمیتسونیان و نویسنده اصلی این مقاله که در مجله "Philosophical Transactions of the Royal Society A" انتشار یافته است اظهار داشت: خیلی از مردم فضا را مکانی برای صلح و همدلی بین ملت ها می دانند اما مشکل اینجاست که هیچ قانونی برای مشخص کردن کسانی که حق استفاده از منابع ماه را دارند وضع نشده است و تعداد قابل توجهی آژانس فضایی و سایر شرکت ها در بخش های خصوصی قصد دارند طی ۵ سال آینده روی ماه فرود بیایند.
وی ادامه داد: ما نقشه های زیادی از ماه را بررسی کردیم و متوجه شدیم مکان های زیادی برای منابع مورد نظر وجود ندارد و آن هایی که پیدا کردیم بسیار کوچک هستند. این مورد سبب بالا رفتن احتمال درگیری بر سر این منابع موجود می شود.
معاهدات موجود، مانند معاهده فضا در سال ۱۹۶۷ برنامه ی قاطعی جهت محافظت از اجرام آسمانی در مقابل استفاده شرکت ها عرضه نمی دهد. بر اساس این معاهده ماه و سایر اجرام آسمانی باید توسط تمام کشورهای عضو این پیمان منحصراً برای اهداف صلح آمیز استفاده شود، اما مختص دولت ها نیست. ایالات متحده بر بندی تاکید داشت که به شرکتهای تجاری اجازه می دهد، تا زمانی که تحت نظر مستمر دولت و دارای مجوز هستند بتوانند در فضا جستجو کنند. برخلاف نظر ایالات متحده روسیه معتقد بود که اکتشافات فضایی باید محدود به دولت ها باشد.
معاهده دیگری به نام پیمان ماه در سال ۱۹۷۹ توسط هیچ یک از کشورهایی که در خودشان پرواز فضایی انجام می دادند مانند ایالات متحده، روسیه، چین، ژاپن یا اعضای آژانس فضایی اروپا تصویب نشده است.
دکتر جیل استوارت، رئیس سیاست های فضایی در دانشکده اقتصاد لندن، قبل از این به ایندیپندنت اظهار داشته بود: این معاهده تلاش می کند تا به مالکیت منابع به دست آمده از فضا بپردازد که تا حدودی توسط جامعه بین المللی رد شد.
در سال ۲۰۲۰ توافقنامه آرتمیس Artemis اعلام گردید. این معاهده مجموعه ای از موافقت نامه ها است و کشورهایی را که با ایالات متحده برای بازگشت به ماه کار می کنند موظف به رعایت شفافیت در کار خود می کند و طبق آن شرکت ها فقط برای "اهداف صلح آمیز" می توانند فضا را کاوش کنند و باید تضمین کنند که برای نجات هر فضانوردی که در حین انجام مأموریت به خطر می افتد با هم همکاری کنند. با این وجود، این معاهده هنوز از اجسام آسمانی در مقابل بهره برداری بیش از اندازه برای یافتن منابع محافظت نمی کند.
آلانا کرولیکوفسکی(Alanna Krolikowski) استادیار سیاست علوم و فناوری در "دانشگاه علم و صنعت میسوری" و یکی از نویسندگان مقاله در اطلاعیه ای اظهار داشت: بزرگترین مشکل این است که دولت ها، شرکتهای خصوصی و دیگران همگی مکان ها و منابع یکسانی را مورد هدف قرار می دهند اما این مکان ها و منابع محدودند و ما ماه دیگری نداریم که به آن نقل مکان نماییم. این تمام قمری است که باید با آن کار نماییم.
در صورتیکه داشتن یک نظام حقوقی جامع و بین المللی جهت مدیریت منابع فضا دور از ذهن بنظر می رسد اما بنیادهای خصوصی مهمی از قبل وجود دارند و ما می توانیم اقدامات محلی را شروع کرده و یا حداقل تدبیری برای حل مشکلات پیشبینی شده برای این نقاط در ماه اتخاذ نماییم.
کرولیکوفسکی اضافه کرد: دولت ها همینطور باید نتایج بدتر مانند ازدحام بیش از اندازه و دخالت در هر مقر را شناسایی کنند و از آنها بعنوان پایه و اساس برای قانونگذاری استفاده کنند. قوانین موجود که از آب های مشترک مانند اقیانوس ها یا دریاچه های محلی روی زمین محافظت می کنند، می تواند بعنوان مبنایی برای وضع این مقررات مورد استفاده قرار گیرند، اما سیاستگذاران باید در مورد نحوه طبقه بندی این منابع تصمیم بگیرند.
کرولیکوفسکی اظهار داشت: آیا این منابع بخشی از قله های همیشه روشن ماه که نور خورشید همیشه به آنها می تابد هستند و یا واحدهایی از انرژی هستند که از صفحات خورشیدی نصب شده در آنجا تولید می شوند؟ در چه سطحی می توان آنها را واقعاً مورد بهره برداری قرار داد؟ چگونه باید منافع حاصل از این فعالیت ها توزیع شود؟
رسیدن به توافق در پاسخ به این سوالات پیش شرط رسیدن به یک همکاری موفقیت آمیز بر روی این نقاط جذاب ماه است.
ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه سال قبل اخطار داد احتمال ایجاد یک رقابت فضایی جدید بین کشورش و ایالات متحده، به گسترش فناوری های ضد قمری و "سلاح های فضایی" که قادر به هدف قرار دادن زمین و سایر اشیا در مدار زمین هستند، منجر خواهد شد.
منبع: gph.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان gph در مورد این مطلب