تركیب سه دارو برای جنگ با سرطان مغز
به گزارش كوتاه كننده لینك دانشمندان سه داروی ایمنی درمانی را برای تولید نتایج امیدواركننده در مقابل سرطان مغز در موش ها تركیب كرده اند.
به گزارش کوتاه کننده لینک به نقل از ایسنا و به نقل از نیو اطلس، ایمنی درمانی یا ایمونوتراپی(Immunotherapy) یک بازوی کمکی برای درمان سرطان است که به دنبال تقویت سیستم ایمنی بدن برای نابود کردن سلول ها و تومورهای سرطانی است. دانشمندان هم به صورت مداوم به دنبال روش های جدیدی برای تقویت و استفاده از سیستم دفاعی طبیعی بدن ما در مقابل این بیماری هستند.
حالا جدید ترین موفقیت دانشمندان در این عرصه توسط دانشمندان مرکز پزشکی دانشگاه تگزاس ساوث وسترن محقق شده است که سه عامل(دارو) ایمونوتراپی را در موش های مبتلا به سرطان مغز ترکیب کرده اند تا به نتایج قابل ملاحظه ای برسند. این ترکیب می تواند به بهبودی طولانی مدت در بیماران انسانی منجر شود.
محققان این دانشگاه در تلاشند تا روش های درمانی برای درمان نوعی کشنده و شایع از سرطان مغز به نام "گلیوبلاستوما" را بهبود بخشند. افراد مبتلا به این نوع از سرطان مغز تنها دارای متوسط بقای ۱۵ ماهه بعد از تشخیص هستند.
یکی از خصوصیات این نوع سرطان که محققان به دنبال بهره برداری از آن هستند، افزایش سطح پروتئینی به نام "CD۴۷" است که در سطح سلول تومور وجود دارد. این پروتئین برای توانایی سرطان در فرار از دست سیستم ایمنی بدن بسیار حیاتی می باشد و بعنوان نوعی سیگنال "مرا نخورید" برای سلول های سرطانی عمل می کند.
این پروتئین یکی از کارکردهای مهم سیستم ایمنی بدن را که اسکن بدن برای شناسایی مهاجمان خطرناک مانند باکتری ها و سلول های سرطانی است، تضعیف می کند.
داروهایی برای پیشگیری از عملکرد "CD۴۷" و شناسایی سلول های سرطانی پیش چشم سیستم ایمنی بدن در دست تهیه هستند، اما کارایی آنها در مقابل تومورهای سفت اثبات نشده است.
محققان در ظروف پتری، پروتئین هایی به نام آنتی بادی های مونوکلونال CD۴۷ را آزمایش کردند که به پروتئین CD۴۷ متصل می شود و آنرا می پوشاند. در حالیکه این امر سبب افزایش مصرف سلول های گلیوبلاستوما توسط سلول های ایمنی به نام "فاگوسیت"(phagocyte) شد و نتایج رضایت بخش نبود.
در دور دیگری از آزمایشات، محققان تلاش در تقویت سیگنال "من را بخور" از راه دارویی قدیمی به نام "تموزولومید" کردند که دارویی است که بخش مشترک خیلی از برنامه های درمانی گلیوبلاستوما را تشکیل می دهد. این دارو با افزایش پاسخ استرسی در سلولهای سرطانی کار می کند، ازاین رو سیستم ایمنی بدن، سلولهای سرطانی را بهتر تشخیص داده و از بین می برد. باآنکه که این آزمایش هم نتایج متوسطی را به دست آورد.
محققان سپس این دو دارو را به صورت ترکیبی مورد آزمایش قرار دادند و تصور می کردند که چون آنها از مکانیسم های مختلفی استفاده می نمایند، استفاده از آنها به صورت ترکیبی می تواند واکنش قوی تری ایجاد کند.
در نهایت ثابت شد که این ترکیب سبب می شود سلول های ایمنی بدن سلول های گلیوبلاستوما را بیشتر نابود کنند. علاوه بر این، محققان دریافتند که این ترکیب، اثرات طولانی مدتی بعد از انجام درمان دارد و سلول های ایمنی بدن همچنان بعد از بکارگیری این درمان به سلول های T که نوع دیگری از سلول های ایمنی هستند سیگنال می دهند که سلول های گلیوبلاستوما را از بین ببرند.
با این وجود، در آزمایش های مداوم روی موش ها، محققان به یک بن بست خوردند. در حالیکه این درمان ترکیبی، تومورهای مغزی را کوچک کرده و عمر آنها را کوتاه می کرد، اما سلول های تومور با گذشت زمان سازگار می شدند و راهی جدید برای محافظت از خود در مقابل حملات سیستم ایمنی بدن ابداع می کردند.
اینجا بود که محققان با اضافه کردن یک آنتی بادی جدید به نام "anti-PD-۱" توانستند به این دفاع جدید نفوذ کنند و به کشتن سلول های سرطانی ادامه دهند.
این ترکیب سه تایی ثابت کرد که بقای موش ها به طرز قابل ملاحظه ای افزایش می یابد و ۵۵ درصد از موش های مبتلا که تحت این درمان قرار گرفتند، در تمام مدت مطالعه زنده ماندند.
محققان می گویند که این درمان منجر به بهبودی طولانی مدت در بیماران انسانی می شود و آنها امیدوار هستند که بزودی آزمایش های بالینی را انجام دهند تا به بررسی پتانسیل های آن بپردازند.
"ون جیانگ" سرپرست این مطالعه می گوید: اگر یک درمان جدید بتواند میزان بقا را حتی یک یا دو ماه افزایش دهد، بسیار عالی خواهد بود. ما در اینجا در مورد بخش قابل توجهی از بیمارانی که به صورت بالقوه می توانند درمان شوند، صحبت می نماییم. تقویت سیستم ایمنی می تواند پیشرفت بزرگی باشد.
این مطالعه در مجله Nature Communications انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان gph در مورد این مطلب