با تلاش پژوهشگران آمریكایی صورت گرفت
ابداع ابزار جدیدی برای بهبود تشخیص سرطان
كوتاه كننده لینك: پژوهشگران آمریكایی، ابزار جدیدی ابداع نموده اند كه می تواند امكان تشخیص تومورهای سرطانی را بهبود ببخشد.
به گزارش كوتاه كننده لینك به نقل از ایسنا و به نقل از ساینمگ، گروهی از پژوهشگران به سرپرستی "دانشگاه كالیفرنیا، سن دیگو"(UCSD)، ابزاری ابداع نموده اند كه می تواند میزان چسبندگی سلول های سرطانی را اندازه گیری نماید و روش ارزیابی تشخیص تومورهای بیمار را بهبود ببخشد. این ابزار، با یك محفظه ریزسیال ساخته شده كه سلول ها را بر طبق قابلیت فیزیكی آنها برای پایبندی به محیط طبقه بندی می كند.
پژوهشگران دریافتند سلول هایی كه قابلیت چسبندگی ضعیفی دارند، بیشتر از بافت هایی كه قابلیت چسبندگی آنها قوی است، به نقاط دیگر بدن می روند و بافت های دیگر را مورد حمله قرار می دهند. ژن هایی كه این سلول ها را شناسایی می كنند نیز قابلیت بازگشت تومورهای بیمار را طی پنج سال تا پنج برابر می افزایند.
این پژوهش، یك مشكل دیرینه در حوزه سرطان را مورد بررسی قرار می دهد. یافتن نشانگرهای زیستی برای شناسایی و انتخاب سلول های تهاجمی تومورها، كار بسیار دشواری است. شاید این پژوهش بتواند یك نشانگر فیزیكی عرضه نماید كه می تواند سلول های دارای قابلیت متاستاز را شناسایی كند.
"آدام انگلر"(Adam Engler)، استاد دانشگاه كالیفرنیا، سن دیگو و از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: شاید این ابزار جدید بتواند اولین گام برای ارزیابی بهتر بازگشت تومور باشد. بیمارانی كه برخی از این سلول های تهاجمی را در بافت های بدن خود دارند، ممكنست بازگشت تومور را بین پنج، ۱۰ یا ۲۰ سال تجربه كنند.
ابزاری كه انگلر و گروهش ساخته اند، از یك محفظه ریزسیال تشكیل شده كه پوشیده از یك پروتئین چسبنده است. سلول های سرطانی داخل محفظه قرار می گیرند و بعد از چسبیدن به آن، مایعی روی آنها ریخته می شود تا چسبندگی را از بین ببرد. هرچه مایع سریع تر حركت نماید، سلول ها فشار بیشتری را تجربه می كنند.
پژوهشگران می توانند سلول هایی كه چسبندگی آنها با فشار خاصی از بین می رود، جدا كنند و مورد ارزیابی قرار دهند. سلول هایی كه در میزان فشار پایین تری جدا می شوند، چسبندگی كمتری دارند اما قدرت چسبندگی سلول هایی كه با میزان فشار بالاتر جمع آوری می شوند، بیشتر است.
ارزیابی های پژوهشگران، آنها را به سمت یافته های مهم تری سوق داد. آنها دریافتند سلول هایی كه قدرت چسبندگی آنها كمتر است، یك نشانه منحصر به فرد ژنتیكی دارند كه آنها را شناسایی می كند و به آنها این قدرت را می دهد كه حركت و تهاجم سریع تری داشته باشند. پژوهشگران به واسطه مقایسه این نشانه با نشانه های موجود در پایگاه داده های مربوط به هزاران بیمار دریافتند كه بیماران مبتلا به چنین تومورهایی، زودتر و مكررا، بازگشت تومور را تجربه می كنند.
انگلر و گروهش امیدوار هستند كه بتوانند تومورهایی كه قابلیت چسبندگی آنها ضعیف است، شناسایی كنند و امكان متاستاز آنها را مورد ارزیابی قرار دهند.
"پرانجالی بری"(Pranjali Beri)، دانشجوی مقطع دكتری دانشگاه كالیفرنیا، سن دیگو و از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: اگر آزمایش موش هایی كه مورد بررسی هستند، نشان دهد كه این سلول ها امكان نجات از سرطان را كم می كنند، راه برای پژوهش های تشخیصی در مورد انسان های مبتلا به این نوع تومورها هموار خواهد شد.
پژوهشگران امیدوارند كه این ابزار ریزسیال بتواند به پزشكان در بررسی بافت تومور، ارزیابی امكان متاستاز و تنظیم درمان در مراحل ابتدایی كمك نماید.
این پژوهش، در مجله "Cancer Research" به چاپ رسید.
منبع: كوتاه كننده لینك
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان gph در مورد این مطلب